Luna City Courier
Wenus
Średnica: 12,104 km
Średnia odległość od Słońca: 108 200 000 km
Długość dnia: 243 dni (retrogradacja)
Okres orbitalny w dniach ziemskich: 225 dni
Główne miasta: Heimburg, Volksburg, Petragrad, Romburg, Bernheim, Torburg, Krater Macguire, Matochekland, Polaria, Novakursk, Cyberport, Baza McKenzie, Quan, Quan-to, Shoa, Mushashi, Ozumi, Triumvar
Wenus była trzecim światem terraformowanym przez Korporacje Kupieckie i została uznana przez Bauhaus za nową planetę macierzystą. Jest to planeta pełna dżungli i oceanów usianych niezliczonymi wyspami, z lasami i śnieżnymi przestrzeniami na biegunach. Świat podzielony jest na kilka stref klimatycznych, z których każda charakteryzuje się bardzo zróżnicowanym środowiskiem. Wenus jest niezwykła na tle innych planet, ponieważ jest tylko jedną z dwóch planet (drugą jest Uran), które obracają się po orbicie wstecznej – co oznacza, że słońce wschodzi na Wenus na zachodzie, a zachodzi na wschodzie. Ponadto dzień na Wenus jest dłuższy niż rok: cykl dnia na Wenus trwa 243 dni ziemskie, podczas gdy rok na Wenus to 225 dni ziemskich. Klimat na Wenus staje się szczególnie ciepły w ciągu dnia, ale słabo pojmowana maszyneria starożytnych pomaga utrzymać to pod kontrolą. Długie noce (ogólnie określane jako „zima”, bez względu na rzeczywisty czas w roku wenusjańskim) skutkują temperaturami, które spadają do bardzo niskich poziomów, kiedy większość dzikich zwierząt przechodzi w stan hibernacji.
Kręgi Lodu – Kręgi Lodu to dwa skute lodem bieguny Wenus, gdzie niechronieni ludzie umarliby w ciągu kilku minut z powodu dotkliwego zimna. Ogromne rurociągi prowadzą ropę naftową do cieplejszych krain, a eksploratorzy poszukują złota, minerałów i paliwa w miastach takich jak Nowakursk. Na każdym biegunie stał niegdyś wielki hebanowy obelisk o wysokości dwustu stóp, na którym widniało koło zębate Bauhausu, jako świadectwo, że budowniczowie domów Bauhausu jako pierwsi odkryli te ziemie. Jednakże Nefaryta Molok zbudował swoją Cytadelę na biegunie północnym, a znajdujący się tam obelisk jest teraz trzymany w szponach ogromnego posągu przedstawiającego jego samego, który wzniesiono u bram jego fortecy.
Pierścienie Zimy – Istnieją zimne, gorzkie krainy subarktycznej tundry i lodowatych mórz. Ziemie są ponure i nieurodzajne, a tylko najtwardsze i najsilniejsze sosny są w stanie przetrwać długie mroźne zimy. Na północnym i południowym Pierścieniu Zimy znajdują się liczne kolonie górnicze Imperialu, odległe stacje badawcze Cybertronicu i cytadele Legionu Ciemności. Tutaj mieści się Cytadela Astartha – największy klasztor Ilian znany w ludzkich światach, do którego pielgrzymuje wielu Heretyków, mimo że Bauhaus stara się monitorować potencjalne szlaki prowadzące do tego miejsca. W tych Pierścieniach znajdują się również surowe gułagi Ministerstwa Strachu. Na szczególną uwagę zasługuje krater Macguire, duży krater w Południowym Pierścieniu Zimy, w środku którego znajdują się gorące źródła i gejzery, wystarczająco ciepłe, aby nadać wnętrzu krateru własny mikroklimat i gościnne środowisko dla jednego z głównych przyczółków Imperium na planecie.
Pierścienie Walki – są to bujne strefy umiarkowane z ciepłymi lądami i morzami… a także najbardziej zwaśnione części planety. Znajduje się tam wiele posiadłości Bauhausu, kontrolowany przez Capitol archipelag Graveton i większość prowincji Mishimy na Wenus, a także tuzin małych imperialnych miast. Znajduje się tu również kilkanaście cytadel Mrocznego Legionu. Najpotężniejszą z nich jest Cytadela Balsagotha w Korragadorze, dawnej fortecy Capitolu na małej wyspie u wybrzeży Port Mac Arthur. W swojej Cytadeli Balsagoth hoduje gigantyczne potwory morskie, które następnie wypuszcza do oceanu, by terroryzowały żeglugę.
Heimburg to centrum władzy Bauhausu na Wenus, rozległe megamiasto z niezliczoną liczbą mieszkańców. Znajduje się w bujnych lasach Północnego Pierścienia Walki. Heimburg jest miastem statutowym, co oznacza, że nie należy bezpośrednio do żadnego z Domów Szlacheckich i jest jednym z niewielu miejsc na Wenus, w których Elektorzy uznają prawo nie-Budowniczych do posiadania ziemi. W związku z tym znajdują się tu ogromne kwatery Capitolskie, Mishimskie i Imperialne, a nawet mała Enklawa Cybertronicu dyskretnie schowana w pobliżu Pałacu Rządowego.
Pierścień Ognia – to gigantyczna strefa równikowa, miejsce parujących dżungli, ciągłych erupcji wulkanów i niespokojnych mórz. Jest to ostatnia wielka granica na Wenus, a wiele z nowo powstałych rodzin szlacheckich starało się zająć tutaj swoje osady, podczas gdy inne megakorporacje również zakładały kolonie. Istnieje również ponad sto znanych Cytadel Mrocznego Legionu i prawdopodobnie wiele więcej pod osłoną dżungli. Jest to również miejsce, w którym mogą znajdować się Zaginione Miasta Starożytnych, opuszczone przez ludzkość podczas Ery Katastrofy. Na południowym krańcu Pierścienia Ognia, blisko dziesiątego równoleżnika, znajduje się duże mishimskie miasto Quan-to, stolica Lorda Dziedzica Maru. Pierścień Ognia jest także domem dla ogromnej Cytadeli Alakhaia, Plagi Wenus, prawdopodobnie najpotężniejszego wroga ludzkości, nie licząc samych Mrocznych Apostołów.
Volksburg to kolejne miasto statutowe, zbudowane wzdłuż południowej krawędzi Pierścienia Ognia, w pobliżu Cytadeli Alakhai. Jest to jedno z najsilniej ufortyfikowanych miast ludzkości. Znajduje się tu wenusjańska katedra Bractwa, stanowiąca natchnienie dla walczących obrońców miasta.
Heimburg
Heimburg to centrum władzy Bauhausu na Wenus, rozległe megamiasto z niezliczoną liczbą mieszkańców. Wznosi się z bujnych lasów północnej półkuli Wenus, lśniący pomnik potęgi i dumy Budowniczych Domów. Znajdują się tu siedziby wszystkich najważniejszych ministerstw i pałace należące do wszystkich Domów Elektorskich, Wielkich Domów i większości Domów Szlacheckich.
Sam Heimburg to starożytne miasto położone w północnej części Pierścienia Walki, w pobliżu Pierścienia Ognia. Przecina je kręta rzeka Serpentine, która płynie z Gór Ognia do Zimnego Morza. Za Heimburgiem rzeka zmienia kolor na czerwony od ludzkich odpadów i zanieczyszczeń przemysłowych pompowanych do niej przez ogromne fabryki w mieście.
Sam Heimburg jest miastem statutowym, co oznacza, że oficjalnie nie jest częścią żadnej domeny, a należy bezpośrednio do korporacji. Choć wielu szlachciców posiada tu niewielkie posiadłości, miasto nie należy do żadnego rodu szlacheckiego. Zamiast tego jest rządzone bezpośrednio przez Radę, ciało złożone z administratorów wysokiego szczebla i członków Bractwa, którzy podlegają bezpośrednio Radzie Elektorów. Jest również uważane za miasto otwarte. Jest to jedno z niewielu miejsc na Wenus, gdzie Elektorzy uznają prawo do posiadania ziemi przez osoby niebędące Budowniczymi. W związku z tym znajdują się tu ogromne dzielnice Capitolskie, Mishimskie i Imperialne. W pobliżu Pałacu Rządowego znajduje się nawet niewielka Enklawa Cybertroniku.
Heimburg jest miastem wielowarstwowym, nawet bardziej niż większość miast Budowniczych Domów. Drogi wiją się między drapaczami chmur. Całe sekcje miasta zostały zadaszone, a następnie zabudowane. Wieże i pałace górują nad sobą. Całe sektory podstref są odcięte od światła przez cienie gwiezdnych drapaczy chmur i platformy lądownicze Powietrznych Pancerników. Najniższe i najstarsze części miasta są tak ciemne, że nawet w najjaśniejszy dzień muszą być oświetlone migotliwym i zmiennym światłem gazowym. Niektóre części miasta przypominają rozległe pustkowia, a wiele niżej położonych ulic przypomina bardziej tunele niż otwarte arterie. Oczywiście im wyżej, tym zdrowsze powietrze i droższe mieszkania. Na górnych poziomach mieszka szlachta, a poniżej zwykli ludzie. Plebs mieszka w najniższych i najmniej zdrowych częściach miasta, czasami w domach, które sięgają aż do poziomu kanałów ściekowych. Mówi się, że w samych kanałach mieszka duża populacja mutantów, łotrów, heretyków i innych malkontentów.
Dzielnica Budowniczych Domów jest dość zwarta. Skupia się wokół wielkiej katedry i jest zdominowana przez potężny Pałac Rządowy. Ta ogromna budowla bardziej przypomina fortecę niż pałac. Jej mury mają 20 stóp grubości i są najeżone wieżyczkami i bunkrami. Pałac jest chroniony przez elitarną jednostkę strażników, Zakon Srebrnych Czaszek. Zakon ten rekrutuje się z zaprawionych w bojach weteranów, z których każdy musiał otrzymać co najmniej jedną pochwałę za wyjątkową odwagę. Lojalność tej jednostki i jej niesamowite umiejętności bojowe były nieocenione w tłumieniu zamieszek wywołanych przez anarchistów w ciągu ostatnich kilku lat.
W krętych uliczkach górnych poziomów znajdują się pałace Domów Szlacheckich, piękne, ozdobne budowle, z których każda ma własne lądowisko dla sterowców. Osobiste żyrokoptery śmigają po niebie, wioząc arystokrację do pracy. W miarę schodzenia w dół, trafiasz do wciąż luksusowych, ale pochmurnych obszarów zarezerwowanych dla przeciętnych ludzi. Zanim dotrzesz do śmierdzących podziemi, znajdziesz się w otoczeniu bladych i chorowitych niewolników, którzy pracują w wyzysku w fabrykach korporacji zależnych od Bauhausu. Samo miasto rozciąga się od Dzielnicy Bauhausu, a budynki stają się coraz niższe w miarę zbliżania się do jego obrzeży. Zgodnie ze starożytnym rozporządzeniem, żaden budynek z wyjątkiem katedry nie może być wyższy niż dwie trzecie wysokości Pałacu Rządowego. Uniemożliwiło to innym megakorporacjom budowanie tak dominujących i imponujących drapaczy chmur jak Budowniczowie Domów w miejscu ich władzy. Na obrzeżach miasta znajduje się wiele ogromnych bloków, w których mieszka plebs i wyrzutki.
Volksburg
Volksburg to kolejne miasto statutowe, zbudowane w pobliżu południowej krawędzi Pierścienia Ognia, niedaleko Cytadeli Alakhai. Jest to prawdopodobnie najbardziej ufortyfikowane miasto w historii ludzkości. Jest to miejsce niskich budynków, zdominowane przez dziesiątki ufortyfikowanych redut. Na każdym budynku znajduje się wieża strażnicza, a na ulicach roi się od żołnierzy. Całe miasto otoczone jest ogromnym pierścieniem bunkrów i pól minowych, ponieważ mieszkańcy nigdy nie wiedzą, kiedy sługusy Alakhaia na nich napadną. Niebo nad miastem jest często wypełnione powietrznymi pancernikami, ponieważ Volksburg Field jest największą ze wszystkich baz floty powietrznej.
W sercu miasta znajduje się katedra, potężna budowla, która daje nadzieję obrońcom tego często obleganego miasta. Na obrzeżach miasta, na najwyższym wzgórzu, wznosi się wielki Klasztor Templariuszy Ognistego Miecza, ogromna forteca, której boki pokryte są bliznami po tysiącach bitew. Tuż pod murami tej wielkiej twierdzy stoi ogromny posąg Wielkiego Mistrza Vardena zwartego w walce z Nefarytą Alakhaiem, który wyznacza miejsce tytanicznego pojedynku, który zakończył się śmiercią Wielkiego Mistrza i niemal śmiertelnym zranieniem Nefaryty. Ulice Volksburga są pełne tysięcy Pielgrzymów, z których wielu zostaje, by bronić miasta. To właśnie w Volksburgu fanatycy kultów apokaliptycznych znaleźli największą liczbę wyznawców, ponieważ Volksburg jest miastem na skraju chaosu, a pazur Alakhaia często sięga, by go zgnieść. Inkwizytorzy są tu częstym widokiem, wiecznie szukając śladów herezji i skażenia Ciemnością.
Petragrad
Petragrad, nazwany na cześć Petera Richthausena, jego założyciela, znajduje się w samym środku posiadłości Richthausenów na Wenus, w pobliżu południowego Pierścienia Zimy. Jest to rozległe miasto zbudowane na zboczu góry znanej jako Tron Petera. Cały szczyt został wydrążony na skutek ciągłego wydobycia, a obecnie znajdują się na nim głębokie, ufortyfikowane bunkry zawierające ogromne kopalnie i huty. Sama góra pokryta jest bunkrami, wieżami strażniczymi i redutami. Na samym szczycie góry znajduje się Richthausen Eyrie, ogromny zamek, którego iglice znikają w chmurach. Jest to rodowa siedziba Richthausenów, a członkowie rodziny nadal tu mieszkają, choć większość woli rodzinne posiadłości bliżej Heimburga i siedziby rządu. Petragrad był miejscem wielu słynnych bitew. Podczas piątej bitwy pod Petragradem Złote Lwy Imperialu zdołały wtargnąć do kopalni i przejąć koronę Richthausenów, część cennego ceremonialnego stroju rodziny elektorskiej. Korona, przemianowana na Świętą Koronę, jest teraz częścią klejnotów koronnych Jej Imperialnej Światłości i stałym źródłem sporów między Budowniczymi Domu a Imperialem.
Romburg
Posiadłości Romburg leżą w dolinie w Górach Romburg, na południe od Volksburga, a Zakon Wilka często jest wzywany do obrony tego miasta. Sam Romburg był często oblegany zarówno przez Sługusów Alakhaia, jak i wojowników innych megakorporacji, ponieważ to właśnie w Romburgu zarówno Bauforce, jak i RWD mają swoje największe kompleksy fabryczne. Spowodowało to, że fabryki stały się bardziej fortecami niż miejscami pracy. Są to ogromne opancerzone bunkry, z których większość znajduje się pod ziemią, chronione przez tysiące Gwardii Romanowów.
Nad miastem góruje zamek Romburg, gigantyczna iglica najeżona bronią i dziesiątkami miejsc do cumowania sterowców. Romburg był niegdyś znany jako klejnot Wenus ze względu na swoje starożytne i piękne budynki. Jednak większość z nich legła w gruzach w wyniku ostrzału artyleryjskiego i nalotów dywanowych podczas ostatniej wielkiej ofensywy Mishimy na Wenus. Fakt, że te piękne ogrody i pałace zostały zniszczone na zawsze i zastąpione brzydkimi, brutalnymi fortami i bunkrami, jest źródłem ogromnego smutku dla rodziny Romanowów. To zapewne w dużym stopniu wyjaśnia ich zaciekłą nienawiść do poddanych Lorda Dziedzica Maru.
Bernheim
Bernheim jest naturalną stolicą posiadłości Bernheim. Jest to stacja na wzgórzu w Pierścieniu Ognia, położona na szczycie Płaskowyżu Fang i spoglądająca w dół na oczyszczone dżungle posiadłości. Miasto jest chłodne i przypomina ogród, z wieloma parkami i fontannami, nad którymi góruje siedziba Bernheimów, ozdobna forteca-pałac księcia elektora. Poniżej płaskowyżu plantacje rozciągają się aż po horyzont. Na tych ogromnych polach uprawnych zwykli ludzie i niewolnicy, głównie renegaci Mishimy, pracują w upale, zbierając plony z winnic i pól. Jest to jeden z najbardziej żyznych obszarów na Wenus, zawsze przynoszący obfite plony, które są transportowane do Heimburga wzdłuż rzeki Serpentine. Pod powierzchnią płaskowyżu znajduje się labirynt tuneli i bunkrów, w których mieszkają wojska Bernheimów. W centrum miasta znajduje się Mannheim Field, kolejna z wielkich baz Floty Powietrznej.
Torburg
Wysoko w Zimnych Górach w Północnym Pierścieniu Zimy leży Torburg, ostatnia z wielkich posiadłości należących do rodziny Saglielli. Jest to ponure, surowe miejsce, omiatane przez zimowe wiatry znad gór. Niebo nad miastem wypełniają ogromne kondory arktyczne, drapieżne ptaki, które gniazdują tylko w tych górach. Sam Torburg to ponure, szare miasto wyrzeźbione z granitu. W jego sercu znajduje się Pałac Zimowy, ponura forteca będąca rodową siedzibą rodu Sagliellich. Obok pałacu znajduje się wielki klasztor Bractwa Torvald, miejsce, którego nazwa budzi przerażenie zarówno wśród heretyków, jak i wiernych. Jest to największa szkoła inkwizytorów na Wenus, a jej reputacja jest znana w całym systemie.
Znajduje się tu również Dom Bólu. Ta stara, rozpadająca się twierdza znajduje się na szczycie ogromnej skały. To tutaj Ministerstwo Strachu przetrzymuje więźniów przed wysłaniem ich do gułagów. Jest to również siedziba Zakonu Strachu i miejsce, w którym szkoleni są przesłuchujący. Generalnie Torburg jest ponurym miejscem, którego unikają ci, którzy nie mają tam nic do roboty. Torburg Kamp jest jedną z największych baz wojskowych na półkuli północnej. Najwyższe Dowództwo wykorzystuje ją jako bazę do kampanii przeciwko Legionowi Ciemności na północy, być może uznając, że dzięki obecności Inkwizytorów istnieje mniejsze prawdopodobieństwo przeniknięcia heretyckich szpiegów do szeregów.
Dwa lata temu w Domu Bólu doszło do buntu więźniów, który zakończył się krwawą łaźnią, gdy Konrad Saglielli wysłał oddziały wewnętrzne. Kiedy żołnierze wdarli się do zakrwawionych korytarzy, zastali sceny niewyobrażalnego horroru. Przesłuchujący byli rozrywani na strzępy przez zdesperowanych więźniów. Wielu z nich zostało połamanych własnymi narzędziami tortur. Nikt nie wie, jak doszło do powstania, ale wielu podejrzewa, że byli w nie zamieszani Heretycy. Nie ma potrzeby dodawać, że Ministerstwo Prawdy dyskretnie zatuszowało całą sprawę.
Krater MacGuire
Położony w południowym Pierścieniu Zimy, w pobliżu Kręgu Lodu, jest to jedna z największych kolonii Imperialu. Zbudowana jest w całości w ogromnym kraterze po uderzeniu meteoru o średnicy ponad stu mil. Krater jest ogrzewany przez Wrzące Jeziora, gigantyczne geotermalne baseny parzącej gorącej wody, które wznoszą się z głębi ziemi. Znajdują się tu setki ogromnych gejzerów, w tym Stara Furia, która wybucha na wysokość prawie 300 stóp. Wszystko to oznacza, że krater MacGuire ma swój własny mikroklimat i nawet w środku zimy temperatury nigdy nie spadają poniżej zera. Możliwe jest pływanie w jeziorach, podczas gdy na otaczającej je ziemi leży śnieg. Cały obszar jest bogaty w minerały i bardzo żyzny. Warzywa i owoce uprawiane są w wielkich cieplarniach. Stolicą całego obszaru jest miasto Laketown, znane również jako Kryształowe Miasto, ponieważ jest zbudowane w szeregu ufortyfikowanych kopuł geodezyjnych. Kryształowy Pałac jest niegdyś rezydencją książąt MacGuire. Miejsce to jest prawdopodobnie najbardziej znane z ogromnej kopuły treningowej, w której żołnierze Imperialnych Sił Specjalnych ćwiczą walkę w dżungli w doskonałej replice wenusjańskich dżungli. Obrzeża krateru są usiane ponad setką fortec, ponieważ sługusy Mrocznego Legionu i innych megakorporacji często atakują, przemierzając śnieżne pustkowia, aby przejąć tę bogatą kolonię.
Matochekland
Księstwo Matochekland to największa posiadłość na Wenus. Rozciąga się od północnej krawędzi Pierścienia Ognia do południowej krawędzi Pierścienia Zimy. Obejmuje obszar prawie 100 000 mil kwadratowych i zawiera jedne z najbardziej żyznych pól uprawnych i najbogatszych kopalni na Wenus. Niestety dla Domu Matochek, wiele z nich zostało przejętych przez Imperialnych i Mishimskich kolonistów. Fraserhead, dawniej Van Arnemsport, znajduje się obecnie w rękach Imperialu i jest tak silnie ufortyfikowane, że jego odzyskanie byłoby niemożliwe. Matochekburg, dawna stolica posiadłości, jest zrównaną z ziemią masą gruzów, w centrum której znajduje się Cytadela Duuma, jednego z najpotężniejszych Nefarytów Demnogonisa. Miasto jest tak pełne brudu i chorób zakaźnych, że nazywane jest Zatrutym Miastem. Nie opłaca się próbować go odzyskać tylko po to, by oczyścić je ogniem, czego od pokoleń próbują Strażnicy Matocheka, wspomagani przez Armię Bauhausu. Cały południowo-wschodni narożnik posiadłości został zaanektowany przez Mishimę i włączony do prowincji Shan. Mimo to Matochekowie zdołali zachować swoje rozległe ziemie uprawne i zbudowali, ogromnym kosztem, nową ufortyfikowaną stolicę w Homburgu, górskim mieście oddalonym o sto mil od Cytadeli Duum.
Polaria
Polaria to kolejna ogromna posiadłość należąca do Bernheimów. Składa się z szeregu wysp rozciągających się od południowej części archipelagu Graviton do granic Pierścienia Zimy. Jest to również miejsce jednego z najbardziej niezwykłych projektów kolonizacyjnych Budowniczych Domów. Płytkie morza są tu usiane podmorskimi miastami-kopułami. Te ogromne geody mieszczą małe miasta wodnych kolonistów, którzy wydobywają ropę z dna morskiego i przemieszczają się łodziami podwodnymi w celu utrzymania sieci ropociągów przecinających dno morskie. Zgodnie z traktatem heimburskim inne megakorporacje nie mogą torpedować, wystrzeliwać pocisków rakietowych ani ładunków głębinowych w kierunku tych delikatnych kopuł. Nie powstrzymało to jednak Imperialu i Capitolu przed próbami przejęcia ich przez specjalne oddziały wyszkolonych płetwonurków. W końcu nie miałoby sensu niszczenie miasta, skoro to, czego chcą, to instalacje wewnątrz. Te ogromne podwodne bitwy były szczególnie desperackie, ponieważ toczyły się głównie w zwarciu przy użyciu noży i włóczni, a strach przed utonięciem był zawsze obecny. Wyspa Wilków na północnej Polarii jest domem Floty Wilków, największej z wielu flot podwodnych Bauhausu.
Novakursk
To ogromne miasto znajduje się na płaskowyżu Kadaath w północnym Kręgu Lodu. Składa się z pięciu ogromnych, połączonych ze sobą kopuł geodezyjnych, które zawierają wiele budynków i wież, w których utrzymywane są pałace szlachty, ale większość miasta została wydrążona w kamieniu samego płaskowyżu. W tym labiryncie tuneli mieszkają zwykli ludzie i niewolnicy Domu Salvatore, do którego należy ta posiadłość. Mieszkają tam górnicy i pracownicy naftowi wraz z rodzinami, gdy nie zajmują się poszukiwaniami lub konserwacją ogromnego gazociągu Kadaath. Miasto to było często oblegane przez sługusów Nefaryty Moloka. Tuż za bramą Piątej Kopuły znajduje się replika wielkiego obelisku, który niegdyś stał na biegunie północnym. Wypisane są na nim imiona wszystkich tych, którzy polegli w bitwie w obronie miasta. U podstawy tego filaru płonie wieczny płomień, zasysany z samego gazociągu. Nowakursk jest również siedzibą Zakonu Arktycznego Lisa, zakonu templariuszy od dawna sprzymierzonego z Domem Salvatore. Można ich zobaczyć wszędzie w mieście, noszących ich słynną zbroję bojową ze srebrno-czarną maską czaszki i peleryną uszytą z białych futer arktycznego lisa.
Cyberport
Ta instalacja Cybertronicu znajduje się w północnej części Pierścienia Zimy. Została zbudowana na pozostałościach kilku kopalń i jest również lokalizacją największego portu kosmicznego Cybertronicu w układzie wewnętrznym. Cyberport to ogromne miejsce, wydobyte z gór w zaledwie 200 dni po podpisaniu umowy przez Cybertronic i Bauhaus. Powierzchniowa część miasta składa się głównie z ufortyfikowanych bunkrów i stanowisk obsadzonych przez Szaserów, jednostki Attila i roboty bojowe T2000. Kosmodrom otoczony jest wyrzutniami pocisków obronnych. Cyberport jest największą instalacją produkcyjną firmy Cybertronic na Wenus, a co za tym idzie, jest miastem zamkniętym. Nikt nie może tam wejść ani wyjść bez przepustki od Cybercurity, a te przyznawane są rzadko, chyba że w ramach przysługi dla innych megakorporacji, gdy prowadzą one interesy z Cybertronikiem. Ci, którzy tam byli, donoszą, że tunele i korytarze zawierają ogromne, sterylnie czyste, zaawansowane technologicznie instalacje wypełnione bezdusznym, niemal automatycznym personelem, który sprawia, że Cybertronic jest tak przerażający dla zwykłych ludzi.
Baza McKenzie
Baza McKenzie jest największą instalacją Imperialu w Pierścieniu Ognia. Jest to ogromne, gorące i wilgotne miasto handlowe, w którym imperialni konkwistadorzy plądrują bogactwa okolicznych lasów i gór wulkanicznych. Ponieważ znajduje się zaledwie kilkaset mil od ruin Nowej Bochy i Cytadeli Alakhaia, jest to również największa baza imperialnych Krwawych Beretów. Koszary Krwawych Beretów znajdują się w ogromnym ufortyfikowanym obozie na obrzeżach miasta. Na tętniących życiem ulicach McKenzie można zobaczyć wiele z tych słynnych i budzących strach oddziałów sił specjalnych. Bary na Cheap Street cieszą się złą sławą ze względu na krwawe bójki między żołnierzami imperialnymi po służbie a przechodzącymi tędy wolnymi strzelcami.
Słynna jest historia o tym, jak podczas ataku sługusów Alakhaia doszło do gigantycznej pijackiej bójki, a sługusy Mrocznego Legionu dotarły aż do Cheap Street. Tam, gdy nefaryta Tzargol ogłaszał zwycięstwo i rytualnie intonował pochwały Algerotha, został zastrzelony przez jednego z awanturników, który zebrał wszystkich walczących, pytając ich, czy pozwolą tym cholernym Legionistom przerwać walkę. Nie trzeba dodawać, że Kohorty zostały odrzucone. Następnego dnia, po upewnieniu się, że miasto jest bezpieczne, Krwawe Berety ponownie rozpoczęły bójkę.
Quan
Quan to ogromna wyspa położona na południowym krańcu Wenusjańskiego Pierścienia Ognia, w pobliżu dziesiątego równoleżnika. Wyspa jest bardzo górzysta, przez co jest bogata w zasoby naturalne i minerały. Ogromne lasy pokrywają większość dostępnego lądu i zapewniają bogate źródło drewna do budowy domów w tradycyjnym stylu Mishimy. W górach znajdują się zamki lenne wielu najbardziej zaufanych wasali Lorda Dziedzica Maru. Jako najstarsza i najbardziej rozwinięta ze wszystkich wenusjańskich prowincji Mishimy, Quan posiada rozległą sieć dróg, linii kolejowych i stanowisk rakiet przeciwlotniczych. Jego ogromne dżunglowe tereny są wykorzystywane do szkolenia oddziałów Mishimy w walce w dżungli.
Quan jest gęsto zaludnione wzdłuż pasów przybrzeżnych. Wzdłuż wybrzeża znajdują się miasta przemysłowe. Ogromne linie kolejowe transportują ludzi i towary do głębinowego portu w Quanto. Sztuczne wyspy-twierdze wynurzają się z morza, a ich wieżyczki nieustannie skanują horyzont w poszukiwaniu wrogów. Samo Quan jest zakazane dla wszystkich obcokrajowców z wyjątkiem obserwatorów Bractwa, a nawet oni muszą mieć trzykrotnie podpisane oficjalne pozwolenia na podróż, zanim będą mogli opuścić Quanto.
Tylko Legion Ciemności ma czelność złamać tę zasadę i zbudował ogromną cytadelę w kraterze góry Quan, wygasłego wulkanu, który niegdyś był świętością dla rodziny Lorda Dziedzica Maru. Stąd nefaryta Queeg kieruje operacjami przeciwko siłom Lorda Dziedzica. Queeg pozostał na miejscu pomimo wszelkich wysiłków samurajów, aby go usunąć. Cała góra usiana jest bunkrami, mniejszymi cytadelami, tunelami i śmiertelnymi pułapkami. Jej boki usiane są czarnymi iglicami wież cytadeli. Cały kompleks opada po zboczach góry w tempie około stu metrów rocznie, pomimo największych wysiłków gospodarzy z Mishimy, by powstrzymać ten proces.
Quan-to
Jest to stolica Lorda Dziedzica Maru, Księcia Wody, Gubernatora Mishimów na Venus. Znajduje się na wyspie Quan i jest bazą dla wenusjańskiej floty Mishimy, która choć nie jest tak duża jak flota Bauhausu czy Capitolu, zawiera kilka przerażających megakrążowników, największych okrętów wojennych, jakie kiedykolwiek zbudowano, pływających fortec najeżonych uzbrojeniem. Miasto jest strzeżone przez Legiony Lorda Maru, które są wyposażone w ogromne pancerniki szoguna, ogromne opancerzone egzoszkielety prawie tak duże jak czołgi. Samo Quan-to jest pięknym miastem, zbudowanym na zboczach wygasłego wulkanu. Jego głębokowodny port jest sławny. Złoty Pałac Lorda Dziedzica, wyrzeźbiony ze skały wulkanicznej i w całości pokryty złoconymi liśćmi, jest jednym z Siedmiu Cudów Systemu. Jest to miasto samo w sobie, z tysiącami komnat i budynków w obrębie jego murów.
Shoa
Shoa to wyspiarskie państwo-miasto położone niecałe dwadzieścia mil od wybrzeża zdominowanego przez Bauhaus kontynentu. Shoa jest w rzeczywistości połączona z nadmorskim miastem Bauhausu Tromberg gigantyczną groblą, która zapewnia zarówno połączenia drogowe, jak i kolejowe. Grobla ta od czasu do czasu była sceną zaciekłych walk między siłami Lorda Dowódcy Shoa a wojskiem Budowniczych Domów. Grobla kończy się przy wielkim murze z czarnego bazaltu, który otacza wyspę. Za murem znajduje się zatłoczone terytorium Lorda Shoa, który jest jednym z najpotężniejszych wenusjańskich Daimyos.
Fortuna Shoa opiera się na obecności kopalni diamentów pod wyspą, a ostatnio na decyzji Lorda Shoa o zezwoleniu Cybertronicu na budowę zaawansowanego zakładu produkcyjnego w jego domenie. Obecność kompleksu Cybertronicu pozwoliła jego Keiretsu objąć pozycję lidera w produkcji wielu złożonych systemów elektronicznych oraz najlepszych pancerzy wspomaganych, meków bojowych i gigameków w systemie. Miasto Shoa zawsze było centrum handlowym i portem morskim, ale szybko stało się głównym ośrodkiem handlu komponentami Cybertronicu na północnej Wenus. Lord Shoa podpisał wyłączną umowę licencyjną z Cybertronikiem, która daje mu wyłączne prawa do handlu chipami do broni w zamian za użytkowanie jego ziemi i ochronę jego wojska. Odwróciło to losy jego szybko podupadającego państwa-miasta i spowodowało napływ fali bogactwa na ulice Shoa. Lord Dziedzic Moya utrzymuje tutaj ogromną spółkę holdingową, która kupuje prawie pięćdziesiąt procent produkcji Shoa-Cybertonic po wyższych cenach, ponieważ Lord Dziedzic nie pozwala Cybertronicowi na zakładanie jakichkolwiek obiektów na Merkurym.
Naturalnie całe to bogactwo sprawiło, że Shoa stało się głównym celem dla rabusiów Imperialu, a wiele imperialnych prób przejęcia miasta zostało odpartych z ogromnymi stratami dla obu stron. W południowym bastionie, który został zdobyty podczas ostatniego najazdu, wciąż stacjonuje oddział żołnierzy Imperialu. Odmawiają wycofania się i spędzają sporo czasu na strzelaniu do Samurajów na ulicach. Jak dotąd wszystkie próby wyeliminowania tych zdeterminowanych wojowników zakończyły się niepowodzeniem.
Ponieważ Shoa jest stosunkowo małą wyspą, ceny ziemi są tu bardzo wysokie. Koszt nieruchomości rywalizuje z tym w centrum Luny. Inżynierowie Mishimy wykonali swoją standardową sztuczkę polegającą na wykopaniu dużych tuneli pod wyspą, w których mogą mieszkać miliony zwykłych ludzi, ale większość obcokrajowców płaci wysokie ceny za stosunkowo małe apartamenty w wysokich wieżowcach.
Dobrze zorganizowane wojsko Shoa działa głównie jako siły obronne wyspy. Można ich również znaleźć w innych posiadłościach Shoa na całej Wenus, strzegąc ich sklepów z elektroniką i pancerzami wspomaganymi. Ich charakterystyczny, czarno-srebrny pancerz sprawia, że są natychmiast rozpoznawalni w każdym miejscu.
Mushashi
Mushashi kontroluje ogromny obszar od północnego kręgu lodu, przez pierścień walki, aż po brzegi pierścienia ognia. Wykorzystuje bogate złoża minerałów w północnych górach oraz złoża ropy i gazu na pustkowiach polarnych. Jego terytoria są stosunkowo słabo zaludnione i kontrolowane z ogromnych miast-twierdz. Stolica Mushashi nosi nazwę Keiretsu i znajduje się w ogromnej jaskini wykopanej pod górą Ryana. Stąd Lord Dowódca Mushashi nadzoruje swoje korporacyjne imperium i planuje ataki na północne pola gazowe Bauhausu. Mushashi słynie z doskonałych szermierzy, których doświadczenie niemal dorównuje imperialnemu klanowi Gallagher. Ostrze Mushashi jest bezcenną pamiątką dla rodziny samurajów. Mushashi wzbudza również strach na północy ze względu na wielkość swoich zmechanizowanych armii. Posiada ponad sto maszyn Tatsu i wiele tysięcy meków bojowych.
Ozumi
Ozumi to kolejna ogromna prowincja. Rozciąga się od dżungli Pierścienia Ognia po góry Romburg. Ozumi Keiretsu wykorzystuje wszystkie ogromne zasoby naturalne tego obszaru i produkuje szeroki wachlarz leków naturalnych i syntetycznych opartych na roślinach z lasów deszczowych. Jest także największym producentem chemikaliów przemysłowych i farmaceutyków w Mishimie. Jej bogactwo pochodzi z tych źródeł, ale najbardziej znana jest z bezwzględnego prowadzenia wojen przeciwko elektorskiej dynastii Bauhausu, Romanowów. To właśnie oddziały Ozumi obróciły Romburg w gruzy i prawie udało im się przejąć ogromne instalacje zbrojeniowe. Niedawno Keiretsu Ozumi zapłaciło za swoją zuchwałość, stając się celem Operacji Stalowa Pięść, potężnej ofensywy Bauhausu, która zajęła prawie połowę ziem Ozumi i wiele niezastąpionych instalacji produkcyjnych. Lord Dowódca Ozumi wielokrotnie prosił Lorda Dziedzica Maru o wsparcie w kontrofensywie, ale jak dotąd Maru opierał się wszelkim prośbom o pomoc. Nie jest jeszcze gotowy, by wysłać swoje królestwo na totalną wojnę z Budowniczymi.
Zaginione miasto Triumvar
To starożytne, opuszczone miasto zostało odnalezione dopiero w ubiegłym wieku przez Jamesa McKenziego, imperialnego konkwistadora, który założył również Bazę McKenziego. Przedzierał się przez dżunglę, gdy natknął się na brukowane ulice miasta. Początkowo myślał, że znalazł tylko ruiny jakiejś małej osady, ale gdy poszedł dalej, znalazł się na porośniętych winoroślą ulicach tego, co kiedyś było wielkim megalopolis. Wszędzie, gdzie spojrzał, widział dzieło starożytnych. Styl architektury był megagotycki, ale o wiele bardziej ozdobny i skomplikowany niż współczesne dzieła Bauhausu, i bez wież strażniczych i redut, które tak bardzo charakteryzują współczesne dzieła korporacji.
McKenzie i jego grupa byli zdumieni i już mieli zająć to miejsce w imię Jej Imperialnej Światłości, gdy zostali zaatakowani przez potężne siły Nekromutantów. Wszyscy ludzie McKenziego zginęli, a on sam został ranny. Jakimś cudem udało mu się uciec, a pięć dni później, rozgorączkowany i bełkoczący, natknął się na obóz Budowniczych Domów, gdzie opowiedział swoją historię i zmarł. Początkowo Budowniczy Domów, Ludwig Wroclaw, nie uwierzył mu, ale potem poszedł zbadać sprawę i odkrył, że opowieść McKenziego jest prawdziwa. On sam został zaatakowany przez Nekromutantów, ale jego lepiej uzbrojona grupa zdołała odeprzeć atak i powiadomiła Ministerstwo Cywilizacji.
Zdając sobie sprawę z wagi znaleziska, do miasta wysłano oddziały Grupy Bojowej Borg. Podczas oczyszczania odkryli ukrytą Cytadelę Semai strzeżoną przez spaczonych Nekromutantów. Doprowadziło to do zaciekłej bitwy i ostatecznego wysłania oddziałów Żołnierzy Zagłady do pomocy w oczyszczeniu terenu. Ostatecznie, po miesiącu walk, Cytadela została zburzona. Obecnie Triumvar jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc turystycznych na Wenus, co stało się źródłem fortuny ziem należących do Wroclawa.
Luna City Courier
Venus
Diameter: 12,104 km
Mean Distance from Sun: 108,200,000 km
Day Length: 243 days (retrograde)
Orbital Period in Earth Days: 225 days
Major Cities: Heimburg, Volksburg, Petragrad, Romburg, Bernheim, Torburg, Macguire Crater, Matochekland, Polaria, Novakursk, Cyberport, McKenzie Base, Quan, Quan-to, Shoa, Mushashi, Ozumi, Triumvar
Venus was the third world to be terraformed by the merchant Corporations, and was claimed by Bauhaus as its new homeworld. It is a planet lush with jungles and oceans dotted with countless islands, with forests and snowy expanses at the caps. The world is divided up into several climactic zones, each of which sports very different environments. Venus is unusual among the planets, in that it is only one of two planets (the other being Uranus) that rotates with a retrograde orbit — meaning that the sun rises on Venus in the west, and sets in the east. Also, the Venusian day is longer than its year: a Venusian day cycle lasts 243 Earth days, whereas its year is 225 Earth days. The climate on Venus gets especially warm during the daytime, but the little-understood machinery of the ancients helps keep this in check. The long nights (generally referred to as „winter”, without regard as to the actual time during the Venusian year) result in temperatures that drop to bitterly cold levels, when much of the wildlife goes into hibernation.
The Circles of Ice – The Circles of Ice are the two ice-crusted poles of Venus, where unprotected people would die in minutes due to the harsh cold. Huge pipelines run oil down to the warmer lands, and prospectors seek gold, minerals and fuel in cities such as Novakursk. At each pole once stood a great ebony obelisk, two hundred feet high, bearing the Bauhaus cogwheel, as testaments that the Bauhaus Homebuilders were the first to explore these lands. However, the Nepharite Molok has built his Citadel at the north pole, and the obelisk there now is held in the claw of the huge statue of himself that was erected at the gates of his fortress.
The Rings of Winter – There are cold, bitter lands of sub-arctic tundra and icy seas. The lands are bleak and infertile, with only the toughest and scrubbiest of pines surviving through the long cold winters. There are numerous Imperial mining colonies, remote Cybertronic research stations and Dark Legion Citadels in the north and south Rings of Winter. The Citadel of Astartha – the largest known monastery of Ilian on the human worlds – is located here, and many Heretics make pilgrimages here, despite Bauhaus attempts to monitor potential routes to get there. The harsh gulags of the Ministry of Fear are also located in these Rings. Of special note is the Macguire Crater, a large crater in the Southern Ring of Winter, in the middle of which are hot springs and geysers, warm enough to give the interior of the crater its own micro-climate, and a hospitable environment for one of Imperial’s major footholds on the planet.
The Rings of Strife – These are the lush temperate zones of pleasant land and warm seas … and also the most fought-over part of the planet. They hold many Bauhaus estates, the Capitol-controlled Graveton Archipelago, and most of the Mishiman provinces on Venus, plus a dozen small Imperial cities. There also happen to be more than a dozen Dark Legion citadels here. The mightiest of these is the Citadel of Balsagoth at Korragador, a former Capitolian fortress on a small island off the coast near Port Mac Arthur. Within his Citadel, Balsagoth breeds gigantic sea monsters, which he then releases into the ocean to terrorize shipping.
Heimburg is the center of Bauhaus power on Venus, a sprawling megacity with an uncountable population. It is located in the lush forests of the Northern Ring of Strife. Heimburg is a Charter City, which means that it is not directly owned by any one Noble House, and it is one of the few places on Venus where the Electors recognize the right of non-Homebuilders to own land. Consequently, there are massive Capitolian, Mishiman and Imperial quarters, and even a small Cybertronic Enclave tucked discreetly near the Palace of Government.
The Ring of Fire – This is the giant equatorial zone, a place of steaming jungles, constant volcanic eruption, and turbulent seas. It is the last great frontier on Venus, and many of the newly created noble families have sought to stake claims for their homesteads here, while the other megacorporations have set up colonies as well. There are also over a hundred known Citadels of the Dark Legion, and possibly many more under the cover of the jungle. This is also the place where the Lost Cities of the Ancients might be found, abandoned by humanity during the Age of Catastrophe. On the southern edge of the Ring of Fire, close to the tenth parallel, is the large Mishiman city of Quan-to, the capitol of Lord Heir Maru. The Ring of Fire is also home to the enormous Citadel of Alakhai, the Scourge of Venus, possibly the most powerful enemy of humanity short of the Dark Apostles themselves.
Volksburg is another Charter City, built along the southern edge of the Ring of Fire, and close to the Citadel of Alakhai. It is one of the most heavily fortified cities of humanity. The Brotherhood’s Venusian Cathedral is built here, serving as an inspiration to the embattled defenders of the city.
Heimburg
Heimburg is the center of Bauhaus power on Venus, a sprawling megacity with an uncountable population. It rises from the lush forests of Venus’ northern hemisphere, a gleaming monument to the power and pride of the Homebuilders. Here you can find the offices of all the major Ministries and palaces belonging to all the Elector Houses, the Great Houses and most of the Noble Houses.
Heimburg itself is an ancient city, located in the northern Ring of Strife, close to the Ring of Fire. It is bisected by the winding Serpentine River where it flows from the Mountains of Fire to the Cold Sea. Beyond Heimburg, the river turns red from the human wastes and industrial pollutants pumped into it by the city’s huge factories.
Heimburg itself is a Charter City, which means that it is officially not part of any domain, but it is owned directly by the corporation. While many nobles have small estates here, the city does not belong to the estate of any Noble House. Instead, it is ruled directly by the Council, a body of highlevel administrators and Brotherhood members who report directly to the Elector Council. It is also regarded as an open city. This is one of the few places on Venus where the Electors recognize the right of non- Homebuilders to own land. Consequently, there are massive Capitolian, Mishiman and Imperial quarters. There is even a small Cybertronic Enclave tucked discreetly near the Palace of Government.
Even more than most Homebuilder cities, Heimburg is a layered city. Roads loop between the skyscrapers. Entire sections of the city have been roofed over and then built upon. Its towers and palaces overarch each other. Entire sectors of the Underzones are cut off from light by the shadows of the starscrapers and the landing platforms of the Aerial Dreadnoughts. The lowest and oldest parts of the city are so dim that, even in brightest day, they need to be lit by flickering and fitful gaslight. Parts of the city resemble a vast warren, and many of the lower streets are more like tunnels than open thoroughfares. Naturally, the higher you go, the healthier the air, and the more expensive the dwellings. The nobles dwell on the upper levels; below them live the commoners. The thralls dwell in the lowest and least healthy parts of the city, sometimes in homes that extend right down to the level of the sewers. The sewers themselves are said to house a large population of Mutants, Rogues, Heretics and other malcontents.
The Homebuiider Quarter is quite compact. It is centered around the great Cathedral and dominated by the armored bulk of the Palace of Government. This enormous structure resembles a fortress more than a palace. Its walls are 20′ thick and studded with turrets and bunkers. It is protected by its own elite units of Guards, the Order of the Silver Skulls. This order is recruited from battlehardened veterans, each of whom must have received at least one commendation for exceptional bravery. The loyalty of this unit and its formidable fighting prowess were invaluable in quelling the Anarchist-inspired riots of the past few years.
In the winding streets of the upper levels are the palaces of the Noble Houses, beautiful, ornate structures, each with its own landing bay for airships. Personal gyrocopters whir across the sky, bearing the aristocracy to work. As you progress downward, you find yourself in the still luxurious but overcast areas reserved for commoners. By the time you reach the rank and smelly Underzones, you will find yourself surrounded by pale-faced and sickly looking thralls who work in the sweatshop factories of Bauhaus subsidiary corporations. The city itself sprawls out from the Bauhaus Quarter, and the buildings gradually become lower as you reach the city’s edge. By ancient ordinance, no building except the Cathedral is allowed to be more than two thirds the height of the Palace of Government. This has prevented the other megacorporations from building starscrapers as dominating and imposing as the Homebuilders in the seat of their power. Round the city’s edges are many huge tower blocks where the thralls and Outsiders dwell.
Volksburg
Volksburg is another charter city, built close to the southern edge of the Ring of Fire, near to the Citadel of Alakhai. It is quite possibly the most fortified city in human history. It is a place of low buildings, dominated by dozens of fortified redoubts. There is a watchtower atop every building and soldiers swarm the streets. The entire city is enclosed by a huge ring of bunkers and minefields, for the population never knows when the minions of Alakhai will descend upon them. The sky above the city is often filled with Aerial Dreadnoughts, for Volksburg Field is the largest of all the Air Fleet’s bases.
At the heart of the city stands the Cathedral, a mighty structure which gives inspiration to the embattled defenders of this often-besieged city. On the outskirts of the city, built on the highest hill, stands the great Monastery of the Templar Knights of the Fiery Sword, an enormous fortress whose sides have been pitted with the scars of a thousand battles. just beneath the walls of this great keep stands an enormous statue of Grandmaster Varden locked in combat with the Nepharite Alakhai, which marks the site of a titanic duel that ended with the Grandmaster dead and the Nepharite near-fatally wounded. The streets of Volksburg are teeming with thousands of Pilgrims, many of whom stay to defend the city. It is in Volksburg that the zealots of the Apocalyptic Cults have found their greatest number of devotees, for Volksburg is a city on the edge of chaos, and the claw of Alakhai often reaches out to try and crush it. Inquisitors are a common sight here, forever searching for traces of Heresy and the taint of Darkness.
Petragrad
Petragrad, named after Peter Richthausen, its founder, sits right in the middle of the Richthausen Estates on Venus, close to the southern Ring of Winter. It is a sprawling city built on the side of the mountain known as Peter’s Throne. The entire peak has been hollowed out by constant mining, and it now houses deep, fortified bunkers containing enormous mines and steel mills. The mountain itself is covered in bunkers, watchtowers and redoubts. On the very peak of the mountain sits the Richthausen Eyrie, an enormous castle whose spires disappear into the clouds. This is the ancestral home of the Richthausens, and members of the family still dwell here, although most prefer the family estates closer to Heimburg and the seat of government. Petragrad has been the site of many famous battles. During the fifth battle of Petragrad, Imperial Golden Lions managed to burst into the mines and seize the Richthausen crown, part of the Elector Family’s prized ceremonial regalia. The crown, renamed the Holy Crown, is now part of Her Serenity’s crown jewels, and a constant source of dispute between the Homebuilders and Imperial.
Romburg
The Romburg estates lie in a valley in the Romburg Mountains, just south of Volksburg, and often the Order of the Wolf is called upon to help defend that embattled city. Romburg itself has often been besieged both by the Minions of Alakhai and by warriors of the other megacorporations, for Romburg is where both Bauforce and RWD have their largest factory complexes. This has resulted in the factories becoming more like fortresses than places of work. They are huge armored bunkers, most of which are below ground, protected by thousands of the Romanov Guards.
Romburg Castle dominates the town, a gigantic spire bristling with weapons and mounting dozens of airship berths. Romburg was once known as the jewel of Venus because of its ancient and beautiful buildings. However, most of these were reduced to rubble by a combination of artillery strikes and saturation bombing during the last great Mishiman offensive on Venus. The fact that these beautiful gardens and palaces have been destroyed forever to be replaced by ugly, brutal forts and bunkers is a source of great grief to the Romanov family. It probably goes a long way toward explaining their bitter hatred for the minions of Lord Heir Maru.
Bernheim
Naturally enough, Bernheim is the capital of the Bernheim estates. it is a hill station in the Ring of Fire and sits atop the Fang Plateau, looking down on the cleared jungles of the estate. The city is cool and garden-like, a place of many parks and fountains, dominated by the Bernheim Seat, the ornate fortress- palace of the Elector Duke. Below the plateau, the plantations of the estate stretch away to beyond the horizon. In these enormous farmlands, commoners and thralls, mostly renegade Mishimans, labor in the sweltering heat to harvest the vineyards and fields. This is one of the most fertile areas on Venus, always producing an abundant harvest which is transported to Heimburg along the Serpentine River. Beneath the surface of the plateau is a warren of tunnels and bunkers where the Bernheims house troops dwell. At the center of the city lies Mannheim Field, another of the Air Fleet’s great bases.
Torburg
High in the Cold Mountains in the Northern Ring of Winter lies Torburg, last of the great estates owned by the Saglielli family. It is a bleak, harsh place, swept by winter winds from the mountains. The skies above the city are filled with huge arctic condors, predatory birds which roost only in these mountains. Torburg itself is a grim, gray city carved from granite. At its heart stands the Winter Palace, a dour fortress which is the ancestral home of the Sagliellis. Beside the palace is the great Brotherhood Monastery of Torvald, a place whose name strikes terror into Heretics and the faithful alike. It is the largest Inquisitor training school on Venus, a place whose reputation is known systemwide.
The House of Pain is also here. This old, crumbling keep sits atop a huge spike of rock. It is here that the Ministry of Fear keeps prisoners before shipping them to the gulags. This is also the home of the Order of Fear and the place where interrogators are trained. All in all, Torburg is a bleak place, one avoided by those who have no business there. Torburg Kamp is one of the largest military bases in the northern hemisphere. The High Command use it as a base for anti-Dark Legion campaigns in the North, perhaps reasoning that, with all those Inquisitors present, there is less chance of Heretical spies penetrating the ranks.
Two years ago, there was a prisoners’ revolt in the House of Pain which ended in a bloodbath when Konrad Saglielli sent in the house troops. When they fought their way into the bloodstained corridors, the soldiers found scenes of unspeakable horror. Interrogators had been torn limb from limb by the desperate prisoners. Many had been broken with their own torture implements. No one knows how the uprising happened, but many suspect that Heretics were involved. Needless to say, the Ministry of Truth has drawn a discreet veil over the whole affair.
The MacGuire crater
Located in the southern Ring of Winter, close to the Circle of ice, this is one of Imperial’s greatest colonies. It is built entirely within a huge meteor impact crater more than a hundred miles across. The crater is heated by the Boiling Lakes, gigantic geothermal pools of scalding hot water which rise from the depths of the land. Hundreds of huge geysers abound, including Old Fury, which shoots up to a height of almost 300 feet. All of this means that the MacGuire crater has its own micro-climate, and even during the depths of winter, temperatures never fall below zero. It is possible to swim in the lakes while there is snow on the surrounding ground. The whole area is rich in minerals and very fertile. Vegetables and fruits are grown in great hothouses. The capital of the whole area is the city of Laketown, also known as the Crystal City, because it is built within a series of fortified geodesic domes. The Crystal Palace is the sometime residence of the MacGuire Dukes. The place is perhaps best known for its huge training dome where the soldiers of the Imperial Special Forces practice their jungle warfare in a perfect replica of the Venusian jungles. The rim of the crater is studded with over a hundred fortresses, for the minions of the Dark Legion and the other megacorporations often attack, marching across the snowy wastes in an attempt to seize this rich colony.
Matochekland
The Duchy of Matochekland is the single largest estate on Venus. It sprawls from the northern edge of the Ring of Fire to the southern edge of the Ring of Winter. It covers an area of nearly 100,000 square miles, and it contains some of the most fertile farmlands and richest mines on Venus. Unfortunately for House Matochek, many of these have been seized by Imperial and Mishiman colonists. Fraserhead, formerly Van Arnemsport, is now held by the Imperials, and it is so heavily fortified that it would be impossible to take back. Matochekburg, former capital of the estate, is a bombed-out mass of rubble in the center of which sits the Citadel of Duum, one of the most powerful of all Demnogonis’s Nepharites. The city is so encrusted in filth and riddled with infectious disease that it is known as the Poisoned City. It is not worthwhile trying to reclaim it only to cleanse it with fire, something the Matochek Guards have still been attempting for generations, aided by the Bauhaus Army. The entire southeastern corner of the estate was annexed by Mishima and incorporated in the Province of Shan. Still, the Matocheks have managed to preserve their extensive farmlands and have built, at great cost, a new fortified capital at Homburg, a mountain city a hundred miles from the Citadel of Duum.
Polaria
Polaria is another huge estate owned by the Bernheims. It consists of a series of islands stretching from just south of the Graveton Archipelago to the boundaries of the Ring of Winter. It is also the site of one of the Homebuilders’ most unusual colonization projects. The shallow seas here are dotted with undersea Dome Cities. These huge geodesics house small towns of aquatic colonists who mine the sea floor and set forth in their submarines to maintain the network of oil pipelines that crisscross the sea floor. Under the Treaty of Heimburg, it is illegal for other megacorporations to torpedo, missile or depth charge these fragile domes. This has not stopped imperial or Capitol from trying to seize them with special scuba-trained troops. After all, it would make no sense to destroy the city when what they want are the installations inside. These huge underwater battles have been particularly desperate because they are mostly fought at close quarters with knives and spear guns, and the fear of drowning was ever present. Wolf Island in North Polaria is the home of Battlefleet Wolf, the largest of Bauhaus’s many submarine fleets.
Novakursk
This huge city is located on the Kadaath Plateau in the northern Circle of Ice. It consists of five huge, interlocked geodesic domes which contain many buildings and towers where the palaces of the nobles are maintained, but the bulk of the city has been tunneled into the stone of the Plateau itself. In this warren of tunnels dwell the commoners and thralls of House Salvatore, to whom this estate belongs. There, the miners and oil workers dwell with their families when they are not out prospecting or maintaining the huge Kadaath gas pipeline. This city has often been besieged by the minions of the Nepharite Molok. just outside the gates of the Fifth Dome is a replica of the great obelisk which once stood at the North Pole. On this is inscribed the names of all those who have fallen in battle defending the city. At the base of this pillar burns the eternal flame, siphoned from the gas pipeline itself. Novakursk is also the home of the Order of the Arctic Fox, a Templar Order long allied with House Salvatore. They can be seen everywhere in the city, wearing their famed battle armor with its silver and black skull mask and its cape sewn from the white furs of the arctic fox.
Cyberport
This Cybertronic installation is located within the northern Ring of Winter. It was built in the remains of several worked-out mines and is also the location of Cybertronic’s largest spaceport in the inner system. Cyberport is a vast place, excavated from the mountains in a mere 200 days after the contract was signed by Cybertronic and Bauhaus. The surface part of the city consists mainly of fortified bunkers and emplacements manned by Chasseurs, Attila units and T2000 battle robots. The spacefield is ringed with defensive missile launchers. Cyberport is Cybertronic’s largest manufacturing installation on Venus, and it is consequently a sealed city. No one is allowed in or out without a pass from Cybercurity, and these are rarely granted except as a favor to the other megacorporations when they do business with Cybertronic. Those who have been there report that the tunnels and corridors contain massive, clinically clean, high-tech installations filled with the sort of soulless, near- automaton staff which make Cybertronic so feared by ordinary people.
McKenzie base
McKenzie base is Imperial’s largest installation in the Ring of Fire. It is a huge, hot and humid trading city where the wealth of the surrounding forest and volcanic mountains is plundered by imperial Conquistadors. Since it is located only a few hundred miles from the ruins of New Bocha and the Citadel of Alakhai, it is just as well that it is also the largest base of the Imperial Blood Berets. The Blood Berets’ barracks is located in a massive fortified encampment on the outskirts of the city. in the bustling streets of McKenzie you can see many of these famed and feared Special Forces Troops. The bars of Cheap Street have a dreadful reputation for bloody brawls between off-duty imperial soldiers and Freelancers passing through.
A famous story is how, when the minions of Alakhai attacked, there was a gigantic drunken fight taking place, and the minions of the Dark Legion got all the way to Cheap Street. There, just as the Nepharite Tzargol was proclaiming victory, and ritually chanting the praises of Algeroth, he was shot by one of the brawlers who rallied all the combatants by asking them if they were going to let these damn Legionnaires interrupt their fight. Needless to say, the Kohorts were thrown back. Next day, after they had ensured the city was safe, the Blood Berets started brawling again.
Quan
Quan is a huge island on the southern edge of Venus’s Ring of Fire close to the tenth parallel. Although very mountainous, Quan is rich in natural resources and minerals. Huge forests cover much of the available landmass and provides a rich source of timber for building houses in Mishima’s traditional style. The mountains contain the fief castles of many of Lord Heir Maru’s most trusted vassals. As the oldest and most developed of all of Mishima’s Venusian provinces, Quan has an extensive network of roads, railways and defensive missile emplacements. Its huge jungle hinterlands are used to train Mishiman troops in jungle warfare.
Quan is densely populated along its coastal strips. Industrial city blurs into industrial city all along the coastline. Huge railroads rush people and goods to the deep water harbor at Quanto. Artificial fortress islands rise from the sea and their turrets constantly scan the horizon for foes. Quan itself is forbidden to all foreigners save Brotherhood observers and even they must have their official travel permits triple signed before they can move beyond Quanto.
Only the Dark Legion have the temerity to break this rule, and they have built a huge citadel within the crater of Mount Quan, an extinct volcano, which was once sacred to Lord Heir Maru’s family. From here the Nepharite Queeg directs operations against the Lord Heir’s forces. Queeg has remained in place despite all the best efforts of the Samurai to dislodge him. The whole mountain is riddled with bunkers, lesser citadels, tunnels and deathtraps. Its sides are studded with the black spires of citadel towers. The whole complex is descending down the mountain slopes at the rate of about one hundred meters per year, despite the best efforts of the Mishiman hostes to contain it.
Quan-to
This is the capital of the Lord Heir Maru, Prince of Water, Governor of Mishiman Venus. It is located on the island of Quan, and it’s the base for Mishima’s Venusian Fleet which, though not as large as either Bauhaus’s or Capitol’s, does contain several of the dreaded Megacruisers, the largest warships ever built, floating fortresses bristling with armaments. The city is guarded by Lord Maru’s Legions, who are all equipped with the towering Shogun battlesuits, huge armored exoskeletons almost as large as tanks. Quan-to itself is a beautiful city, built on the sides of an extinct volcano. Its deep-water harbor is famous. The Lord Heir’s Golden Palace, carved from volcanic rock and entirely covered in gilded gold leaf, is one of the Seven Wonders of the System. It is a city in itself, with thousands of chambers and buildings within its walls.
Shoa
Shoa is an island city-state less than twenty miles of the coast of the Bauhaus dominated mainland. Shoa is in fact linked to the Bauhaus coastal city of Tromberg by a gigantic causeway which carries both road and rail links. This causeway has occasionally been the scene of bitter fighting between the forces of Lord Commander Shoa and the Homebuilder military. The causeway ends at the great black basalt wall which surrounds the island. Within the wall is the crowded domain of Lord Shoa, who is one of the most powerful of the Venusian Daimyos.
Shoa’s fortune rests on the presence of diamond mines below the island and recently on Lord Shoa’s decision to allow Cybertronic to build an advanced production facility within his domain. The presence of the Cybertronic complex has enabled his Keiretsu to take a lead in the production of many complex electronic systems, and the manufacturing of the system’s best battlesuits, battlemeks and gigameks. Shoa city has always been a trading center and seaport but it is fast becoming the chief trader in Cybertronic sourced components in northern Venus. Lord Shoa signed an exclusive licensing agreement with Cybertronic which allows him sole rights to trade in weaponschips in return for the use of his land and the protection of his military. This has reversed the fortunes of his fast declining city-state and caused a tidal wave of wealth to surge through the streets of Shoa. Indeed, Lord Heir Moya maintains a huge holding company here which buys almost fifty per cent of Shoa-Cybertonic’s output at premium prices since the Lord Heir will not allow Cybertronic to set up any facilities on Mercury.
Naturally all this wealth has made Shoa a prime target for Imperial freebooters, and many Imperial attempts to take the city have been driven back with huge casualties to both sides. Indeed there is still a unit of Imperial Regulars holed up in the Southern Bastion which they captured in the last raid. They refuse to ernerge and spend a considerable amount of time sniping at the Samurai in the streets. So far all attempts to eliminate these determined warriors have failed.
Because Shoa is a relatively small island, land prices here are at a premium. The cost of real estate rivals that in downtown Luna. Mishiman engineers have performed their usual trick of excavating large tunnels under the island where millions of Commoners can dwell but most of the foreigners pay high prices for relatively small apartments in the towering starscrapers.
Shoa’s well-organized military act primarily as a defense force for the island. They can also be found in other Shoan owned holdings around Venus, guarding Shoa’s electronics and battlesuit dealerships. Their distinctive customized black and silver armour makes them instantly recognizable wherever they are.
Mushashi
Mushashi controls a huge band of territory from the northern circle of Ice through the Ring of Strife to the shores of the ring of Fire. It exploits the rich mineral wealth of the northern mountains and the oil and gasfields of the polar wastes. Its territories are comparatively thinly populated and controlled from enormous fortress cities. The Mushashi capital is named after the Keiretsu and is situated in an enormous cavern excavated beneath Mount Ryana. From here Lord Commander Mushashi oversees his corporate empire and plans strikes against Bauhaus northern gasfields. Mushashi is farned for its superb swordsmiths whose expertise almost rivals that of imperial’s Clan Gallagher. A Mushashi blade is a priceless heirloom for a Samurai family to possess. Mushashi is also feared throughout the north for the size of its mechanized armies. It has over a hundred Tatsu warmachines and many thousands of battlemeks.
Ozumi
Ozumi is another huge province. It stretches from the jungles of the Ring of Fire to the Romburg Mountains. Ozumi Keiretsu exploits all the huge natural resources of the area, and produces a huge range of medicines natural and synthetic based on the plants of the rainforest. It is also Mishima’s single largest producer of industrial chemicals and pharmaceuticals. Its wealth springs from these sources but it is best known for the ruthless prosecution of its wars against Bauhaus Romanov dynasty of Electors. It was Ozumi troops who reduced Romburg to rubble and almost succeeded in seizing the huge weapons installations there. Recently the Ozumi Keiretsu has paid for its temerity by being on the receiving end of Operation Steel Fist, a massive Bauhaus offensive that seized almost half the Ozumi lands and many irreplaceable manufacturing installations. Lord Commander Ozumi has petitioned Lord Heir Maru many times for his support in a counter-offensive but so far Maru has resisted all calls for aid. He is not yet ready to send his realm into total war with the Homebuilders.
The Lost City of Triumvar
This ancient abandoned city was only located lastcentury byJames McKenzie, the Imperial Conquistador who also founded McKenzie Base. He was hacking his way through the jungle when he stumbled upon the paved streets of the city. At first, he thought he had found only ruins of some tiny settlement, but as he moved on, he found himself in the vine-choked streets of what once had been a great megalopolis. Everywhere he looked, he saw the handiwork of the ancients. The style of the architecture was Megagothic, but far more ornate and intricate than modern Bauhaus work, and without the watchtowers and redoubts that mar so much of the corporation’s modern work.
McKenzie and his party were astonished and were about to claim the place in the name of Her Serenity when they were attacked by a powerful force of Necromutants. McKenzie’s men were all killed, and he himself was wounded. Somehow, he managed to flee, and five days later, feverish and babbling, he stumbled into a Homebuilder camp where he told his tale and died. At first, the Homebuilder, Ludwig Wroclaw, didn’t believe him, but then he went to investigate and found McKenzie’s tale to be true. He himself was attacked by Necromutants, but his better-armed party managed to fight their way clear, and he notified the Ministry of Civilization.
Realizing the magnitude of the find, elements of Battlegroup Borg were dispatched to the city. During the clearing, they uncovered a hidden Citadel of Semai guarded by warped Necromutants. This led to a ferocious battle and the eventual dispatch of Doomtrooper squads to help clear the area. Eventually, after a month of battle, the Citadel was thrown down. Now Triumvar is one of the most visited tourist locations on Venus, and the fortunes of the Wroclaw domains are built around it.
Luna City Courier 