Luna City Courier
Merkury
Średnica: 4880 km
Średnia odległość od Słońca: 57 910 000 km
Długość dnia: 59 dni
Okres orbitalny w dniach ziemskich: 88 dni
Główne miasta: Longshore, Podmiasto, Mroczne Ścieżki, Akirenko, Tambu, Kraina Trzech Prowincji, Mayama, Fukido
Planetą znajdującą się najbliżej Słońca jest Merkury i jest to czwarty świat w Układzie Słonecznym, który został terraformowany. Jednak w przeciwieństwie do poprzednich, jego powierzchnia nie nadaje się do zamieszkania. Powierzchnia Merkurego jest ponura i pozbawiona życia – z jednej strony wypalona przez słońce, z drugiej zimna i martwa. Wzdłuż linii oddzielającej stronę „dzienną” i „nocną” planety, zlokalizowane są osłonięte gwiezdne porty, które zapewniają dostęp do rozległej podziemnej sieci znanej jako Webway, która łączy sztuczne podziemne biosfery znane jako Podświaty. Merkury jest domeną Mishimy, a jego wyspiarska natura sprawiła, że innym nie udało się odnieść większego sukcesu w zakresie ingerencji w tę domenę. Największym Podświatem – i bazą operacyjną Mishimy – jest Longshore, jej główny port gwiezdny. Longshore to rozległa jaskinia z Podziemnym Oceanem na dnie, obejmująca kilka wysp leżących pod sztucznym niebem. Centralna wyspa, również znana jako Longshore, znajduje się pod kraterem, który zapewnia otwarcie na przestrzeń kosmiczną, osłoniętą starożytnym cudem technologii znanym jako Niebiańska Tarcza. Niebiańska Tarcza jest plastikową kopułą, która zatrzymuje powietrze i promieniowanie, ale pozwala statkom kosmicznym na wylot, a następnie splata się z powrotem po ich opuszczeniu. Chociaż Mishima nie jest w najlepszych stosunkach z Bractwem, można tu znaleźć katedrę Longshore, jedyną bazę operacyjną Bractwa na Merkurym.
Drugim ważnym portem gwiezdnym jest Fukido, który pod pewnymi względami jest merkuriańskim odpowiednikiem Hongkongu. Ze względu na pewien błąd ze strony Mishimów, Imperial zdołał zabezpieczyć dzierżawę 99% nieruchomości w Fukido, które znajduje się naprzeciwko Longshore. Dzierżawa ma trwać jedynie 99 lat i wygaśnie niebawem, ale Imperial swoją administracją zamienia to miejsce w anarchistyczne kapitalistyczne miasto wolnej przedsiębiorczości, a wszelkiej maści biznesmeni przybywają tu pomimo braku gwarancji długoterminowego bezpieczeństwa. Za to ciągle obecne jest widmo niebezpieczeństwa, związanego z Lordem Moya (Lord Dziedzic Mishimy, bezpośredni nadzorca megakorporacji). Miasto testuje jego cierpliwość i ten któregoś dnia może po prostu mieć dość wybryków Imperialu, zerwać umowę i wypędzić obcokrajowców z miasta.
Chociaż Longshore jest największym miastem Mishimy, jego oficjalną stolicą jest Yamato, położone w innym, mniej dostępnym podświecie, choć nadal niedaleko Longshore.
Longshore
Longshore to największa ze wszystkich posiadłości Mishimy na Merkurym. Znajduje się na dnie ogromnego krateru na linii terminatora. Daleko powyżej, plastikowa osłona, zwana Niebiańską Tarczą, obraca się wokół Longshore. To cudo starożytnej technologii zatrzymuje powietrze, przepuszczając statki kosmiczne i ponownie się za nimi zamykając.
Samo miasto leży na wyspie wewnątrz wielkiego podziemnego oceanu, stworzonego przez cud starożytnej inżynierii. Longshore jest największym ze wszystkich podziemnych światów Merkurego, rozciągającym się na prawie dwieście mil w każdym kierunku, ze sklepieniem o wysokości prawie dwóch mil. Cała pieczara jest oświetlona przez wielkie spolaryzowane okna filtrujące, które ściemniają się i rozjaśniają w cyklu dwudziestoczterogodzinnym, symulując noc i dzień. Cała jaskinia pokryta jest płytkim morzem o głębokości około 30 stóp, z którego wynurzają się tysiące wyrzeźbionych wysp wyłożonych tysiącami tarasów ryżowych. Żurawie i flamingi wznoszą się z wielokolorowych płytkich wód wokół każdej wyspy. W morzu mienią się ławice ryb. Klimat i temperatura Longshore są ściśle kontrolowane. Morze jest zawsze wypełnione łodziami rybackimi i statkami zbierającymi wodorosty. Ogromne dywany jadalnych alg tworzą zielone maty na powierzchni wody i są zbierane przez wielkie statki przetwórcze. Harmonia tego miejsca jest zakłócana tylko wtedy, gdy statki kosmiczne przybywają na wielkie lądowisko w Longshore.
Ten spokój jest jednak pozorny. Od czasu przybycia Legionu Ciemności dziwna mutacja opanowała znaczną część dzikiej przyrody. Zanieczyszczenia przemysłowe nadały morzu dziwny kolor. W wielu miejscach zebrały się wielkie bagna toksycznego szlamu. Cały podziemny świat powoli tonie we własnych odpadach.
Na każdej wyspie znajduje się ukryta forteca oraz wiele potężnych maszyn wojennych i wyrzutni rakiet. Setki tysięcy żołnierzy są w ciągłej gotowości, by odeprzeć każde zagrożenie wobec Lorda Dziedzica. Tysiące samolotów rakietowych spoczywa na swoich wyrzutniach, gotowych wzbić się w przestworza przeciwko każdemu wrogowi.
Longshore znajduje się na największej wyspie i jest prawdziwym megamiastem. Wynurza się z morza niczym wielki kopiec termitów, a jego szczyt wieńczy pałac Lorda Dziedzica Moyi i potężna iglica katedry Longshore. Jest to miasto całkowicie poświęcone handlowi i polityce. Wszyscy wielcy lordowie mają tu swoje pałace. Wszystkie inne megakorporacje mają tu ambasady i enklawy handlowe. Jest domem dla setek tysięcy administratorów i samurajów, a także milionów zwykłych ludzi. Bramy pałacu flankowane są przez dwa potężne gigamechy utrzymywane w ciągłej gotowości. Sam pałac jest ogromną fortecą obsadzoną i strzeżoną przez sto tysięcy samurajów gotowych oddać życie za Lorda Dziedzica.
W centralnym punkcie Longshore znajduje się wielka winda – kompleks potężnych dźwigów, z których każdy jest w stanie unieść tuzin statków kosmicznych lub dziesięć tysięcy wojowników. Zjeżdżają one do Podmiasta – mrocznego, przemysłowego świata, w którym mieszkają i pracują miliony zwykłych ludzi. Wielu z nich jest praktycznie przykutych do swoich maszyn. To właśnie z Podmiasta sieć rozciąga się na wszystkie inne punkty na Merkurym.
Zakazana Wyspa
Z mrocznej, ponurej i wiecznie spowitej mgłą części Podziemnego Oceanu, wznosi się wielka, czarna góra. Wysoko na szczycie znajduje się zakazany klasztor przerażających Łowców Demonów. Nikt, kto postawi stopę na tej wyspie, nie może jej ponownie opuścić, chyba że otrzyma pozwolenie od jej mistrzów.
W tej ogromnej iglicy tysiące ludzi jest szkolonych i poddawanych niewiarygodnym próbom, aby stać się częścią Zakonu. Na wyspie zdesperowani, zgorzkniali mężczyźni i kobiety uczą się wszystkich tajnych sztuk polowania na demony, a następnie są wysyłani, by stawić czoła Ciemności. W ogromnej Zakazanej Bibliotece tysiące uczonych zagłębia się w starożytne księgi, które zachowały się po spaleniu przez Inkwizycję w dawnych czasach. Uczeni ci poszukują sekretów, które mogą ocalić ludzkość przed Mrocznymi Apostołami. W ogromnych dojo setki neofitów doskonalą swoje umiejętności sztuk walki do poziomów, które wydają się niemożliwe dla mniej zdeterminowanych śmiertelników. W zaciemnionych salach wykładowych wtajemniczeni mędrcy uczą magicznych sekretów swoich technik dziesiątki osób, które przeszły przez proces szkolenia. W potężnych zbrojowniach, setki technologicznych adeptów pracuje w wielkich kuźniach i z pietyzmem przygotowuje pancerze Łowców Demonów, które będą dumą absolwentów.
Nikt, kto postawi stopę na tej wyspie, nigdy jej nie opuści, chyba że jako Łowca Demonów lub w interesach Mistrza Zakonu. Ci, którzy nie przejdą testów, mogą popełnić rytualne samobójstwo lub pozostać i zostać wyszkolonymi na strażników, adeptów technologii, uczonych, skrybów lub mnichów. Nieliczni otrzymają pozwolenie na dołączenie do szeregów Łowców Demonów i strzeżenie ich tajemnic za cenę życia. Większość z nich spędzi pozostałe im dni w więzieniu na wyspie, ponieważ to tutaj nauczane są sekrety wyspy, a ich poznanie byłoby niebezpieczne dla reszty ludzkości. Nowi przybysze są poddawani niekończącym się testom, aby udowodnić, że nie są czcicielami Ciemności. Ci, którzy podążają za Ciemnością, doświadczają strasznego losu, ponieważ będą przesłuchiwani i badani przez bezwzględnych uczonych, których życie jest poświęcone na poszukiwanie większej wiedzy o Ciemności.
Ponieważ dołączenie do Łowców Demonów jest uważane za wielki zaszczyt, wiele młodszych dzieci z rodzin samurajów jest wysyłanych tutaj, aby sprawdzić, czy mogą zostać przyjęci. Jeśli im się nie powiedzie, zostają na wyspie, a najstarszy syn pozbywa się potencjalnego źródła buntu. Jeśli im się powiedzie, mogą wrócić do swojej rodziny i chronić ją przed Ciemnością. Usługi Łowców Demonów są bardzo pożądane, a wielu Keiretsu jest gotowe zapłacić za nie fortunę.
Sanktuarium Kanji
Ta wyspa jest miejscem nieustannych pielgrzymek Mishimów. Jest to ostatnie miejsce spoczynku Kanji, najbardziej czczonego ze wszystkich Siedmiu Mędrców. Kanji był oświeconym mędrcem, o którym mówi się, że przynosił szczęście wszystkim, którzy stanęli na jego drodze. Krążą pogłoski, że duch mędrca pojawia się w niektóre święte noce, ale być może są to tylko plotki, które mają przyciągnąć pielgrzymów. Sama świątynia jest ogromną pagodą o wysokości prawie pięciuset stóp. W nocy mnisi oświetlają pagodę tak, że jest ona widoczna z odległości wielu kilometrów.
Sam Kanji jest czczony jako patron sztuk walki. Wyspa Sanktuarium jest domem dla ponad pięciu tysięcy szkół sztuk walki, w których dzieci samurajów uczą się mocy Ki. Często harmonia na wyspie jest zakłócana przez bójki między zwolennikami różnych nauczycieli. Czasami te zakłócenia przeradzają się w ogromne zamieszki, które skutkują wysłaniem armii Samurajów w celu stłumienia buntów. Krąży wiele plotek, że Kroczący w Cieniu utrzymują dojo na wyspie . Z pewnością jest to jedno z najlepszych miejsc do nawiązania kontaktu z zabójcami.
Park Tygrysi
Park Tygrysi to ogromna wyspa w pobliżu Longshore, która w całości poświęcona jest przyjemności. Jest to gigantyczne połączenie parku rozrywki, domu grzechu i areny sportowej. Można tu znaleźć każdy rodzaj rozrywki, jaki ma do zaoferowania mishimska kultura, od salonów chana, przez ośrodki hazardu, po domy masażu. Można tu również znaleźć kwieciste dziewczęta jak i kasyna. Wyspa jest pełna luksusowych hoteli i hosteli. Została opisana przez kardynała Longshore jako największe zlewisko grzechu i nieprawości na Merkurym. Nie mylił się. Bogaci rozpustnicy, marnotrawcy i zwykli ciekawscy przybywają tu z całego Układu Słonecznego, by doświadczyć zakazanych rozkoszy. Mówi się, że cała wyspa jest bezpośrednio kontrolowana przez Triadę Czarnego Smoka, która wykorzystuje zubożały klan samurajów Onoshi jako przykrywkę. Lord Dziedzic Moya musi mieć własne powody, aby pozwolić temu miejscu prosperować, ponieważ jego Samuraje nigdy nie ingerują w Tygrysim Parku.
Ebonowy Pałac
Ebonowy Pałac to rezydencja najbardziej zaufanego hatamoto Lorda Dziedzica Moyi, Nozakiego. Już sama nazwa tej wyspy gwarantuje dreszcz u prawie każdego mieszkańca Longshore. Nozaki jest chudym, srogim mężczyzną o bezwzględnym charakterze i całkowitej lojalności wobec swojego pana. Musi taki być, ponieważ jest szefem przerażającej tajnej policji Lorda Dziedzica Moya – Stowarzyszenia Czarnej Róży. Tutaj cała wyspa została przekształcona w jeden gigantyczny budynek, który jest zarówno fortecą, jak i lochami, w których więźniowie polityczni czekają na tortury i przesłuchania. Tutaj również znajdują się ogromne koszary szkoleniowe, w których młodzi samurajowie są szkoleni w szpiegostwie i zabójstwach oraz wyposażeni są we wszystkie najnowsze technologie, jakie mogą zapewnić szpiedzy Mishimy. Sam pałac jest złowieszczym budynkiem, który wydaje się wyrastać z morza niczym głowa ogromnego smoka. Ochrona wokół tego miejsca jest prawie tak samo ścisła, jak wokół rezydencji Lorda Dziedzica Moya. Odkąd Nozaki przejął władzę, Longshore stało się złym miejscem, ludzie znikają w nocy. Nawet bogaci i potężni obawiają się o swoje bezpieczeństwo. Niektórzy twierdzą, że to wszystko sprawka Nozakiego. Inni szepczą, że Pan Dziedzic wie i aprobuje czyny swoich popleczników, i po prostu pozwala, by wina spadła na jego barki.
Podmiasto
Poniżej jaskiń Podziemnego Oceanu, Podmiasto łączy się z iglicą Longshore za pomocą wielkiej windy. To ciemne, pozbawione radości i światła miejsce jest domem dla milionów zwykłych mieszkańców Longshore. Podobnie jak wszystkie podziemia Mishimy, jest to wielopoziomowy labirynt tuneli i komór, wypełniony ludźmi i maszynami. Wzdłuż ścian biegną wielkie rury, z których czasem wycieka parząca para, a czasem żrące chemikalia. Gdzieniegdzie rozklekotane windy i rdzewiejące stalowe drabiny rozciągają się w dół kolejnych poziomów. Im głębiej chodzi się w dół Podmiasta, tym gorzej, ponieważ tunele na najniższych poziomach są najnowsze i mają najmniej udogodnień. Życie w podziemiach jest krótkie. Jaskinie, brak tlenu i przerwy w dostawie prądu są na porządku dziennym. Najniższe poziomy są domem Bezlicych – najniższych z najniższych w społeczeństwie Mishimy.
Przyćmione światło słoneczne z rur jest wzmacniane przez światło z tysięcy migoczących palników gazowych. Powietrze wypełnia nieustanny warkot wielkich maszyn fabrycznych i ryk pociągów rakietowych. To mroczne podbrzusze społeczeństwa Mishimów, gdzie miliony zwykłych ludzi pracują bez końca, aby zapewnić towary i usługi, na których opiera się bogactwo samurajów. Nie ma tu żadnego krajobrazu, tylko labirynt niekończących się tuneli, w których ludzie walczą o metr miejsca do spania, a całe rodziny mogą spędzić życie, nie oddalając się ani na milę od maszyn, na których pracują. Życie tutaj jest krótkie i ciężkie. Zmęczeni niekończącą się pracą ludzie żyją na skraju głodu i z zazdrością patrzą, jak palankiny niosą tłustych kupców do ich salonów. Jedynie stała obecność patrolujących Samurajów utrzymuje pokój, gdyż wszyscy wiedzą, że Samurajowie dokonają natychmiastowej śmiertelnej zemsty za najmniejsze naruszenie zasad.
W Podmieście można zobaczyć prawdziwą naturę ogromnych lenn przemysłowych, które wytwarzają ogromne bogactwo Mishimy. Tutaj brutalny trud i ucisk większości jest najbardziej oczywisty. Wciąż jednak ludzie pracują dla honoru swoich przodków i mają nadzieję, że ich dzieciom będzie żyło się lepiej.
Powietrze jest wypełnione duszącym, palącym oczy zanieczyszczeniem przemysłowym. Ulice rozbrzmiewają piekielną kakofonią nieśpiących maszyn fabrycznych. Ci, którzy mogą sobie na to pozwolić, noszą maski filtrujące, aby uchronić swoje płuca przed zepsuciem. Ci, którzy nie noszą masek, mogą spodziewać się paskudnego, krótkiego życia. Kondensat kapie z góry bez końca. Kropelki są tak nasycone zanieczyszczeniami, że powoli erodują kamienną konstrukcję.
Mroczne Ścieżki i utracone prowincje Merkurego
Mroczne Ścieżki to część Merkurego, która znalazła się pod kontrolą Legionu Ciemności. W Mrocznych Ścieżkach ogromne, na wpół zasypane Cytadele wznoszą swoje iglice ku merkuriańskiemu niebu. Nikt nie wie, jak Legion Ciemności dostał się do podziemi Merkurego. Niektórzy podejrzewają, że jego awangarda została przemycona przez port Imperialu w Fukido. Inni uważają, że przybyli z powierzchni ukrytymi ścieżkami Pradawnych. Jeszcze inni uważają, że użyli mocy Mrocznej Harmonii, by otworzyć bramy do wnętrza ojczyzny Mishimów. Nikt tak naprawdę nie wie, jak się tam dostali, ale wszyscy znają efekt.
Zstąpili na słabo zaludnione prowincje Sotoni i Zata i wyrżnęli mieszkańców, zanim władcy prowincji zdążyli wysłać pomoc. Ciała zabitych zostały przewiezione do nowo wzniesionych cytadel i zamienione w Ożywieńczych Legionistów. Nieliczni ocalali, którzy nie zdążyli popełnić rytualnego samobójstwa, zostali zabrani do komór spaczeń i przekształceni w Nekromutantów, co dla Samurajów jest losem znacznie gorszym niż śmierć. Od tego czasu Legion Ciemności wykorzystywał Zaginione Prowincje jako bazę wypadową do najazdów na terytorium Mishimy, a niezliczone tysiące ludzi zostało zaciągniętych z krzykiem z powrotem do niewolniczych dołów.
Lord Dziedzic nakazał budowę wielkiego pierścienia fortec, które blokują sieć dróg do tego obszaru, ale jak dotąd sługom Mrocznych Apostołów udaje się wślizgiwać i wyślizgiwać ze względną łatwością. Miejsca, które niegdyś były piękne, stały się zepsutymi krajobrazami naznaczonymi lasami widmowo świecących grzybów i jeziorami cuchnącego szlamu przemysłowego. Ogromne cytadele zdominowały podziemia. Pomimo najlepszych starań Lorda Dziedzica Moyi, wieści o inwazji Legionu Ciemności wyciekły i spowodowały, że Bractwo wywarło ogromną presję dyplomatyczną, aby uzyskać większy dostęp do podziemi Merkurego. Spowodowało to otwarcie Merkurego dla osób z zewnątrz po raz pierwszy od stuleci.
Akirenko
Akirenko to kolejne gigantyczne podziemie, siedziba potężnego koncernu elektronicznego Akirenko. Ten podziemny świat był niegdyś pięknie zagospodarowany, ale na przestrzeni wieków jego pojedyncze miasto, Akirenko, rozprzestrzeniło się jak wielki grzyb, pokrywając całe piętro podziemi. Jego szlachta podzieliła miasto na dwie części, Wiszące Pałace i Dolne Miasto (zwykle określane po prostu jako Dolne).
Od sklepienia podziemi rozciągają się Wiszące Pałace, które są ogromnymi platformami zawieszonymi na monstrualnych linach, na których znajduje się pałac Daimyo i mieszkania poddanych Lorda Akirenko. Szlachta zrzuca swoje śmieci na dolne miasto, przez co zwykli ludzie często giną z ich powodu, a ulice wypełniają się nieczystościami i śmieciami. W mieście istnieje kasta Bezlicych, którzy utrzymują się ze zbieractwa wśród ogromnych hałd śmieci.
Każdy pałac jest przymocowany do podłogi za pomocą wielkich lin. Czasami złodzieje i zwykli ludzie próbują dostać się do wiszącego pałacu, wspinając się po tych ogromnych linach. Nikt nie wie, co dzieje się z tymi, którym się to udaje. Akirenko przeprowadzał ostatnio eksperymenty, próbując odtworzyć bionikę zaprojektowaną przez Cybertronic. Eksperymenty te odniosły pewien sukces i można tu spotkać więcej samurajów z takimi elektronicznymi protezami niż w jakimkolwiek innym mieście na Merkurym. Akirenko jest miejscem pielgrzymek wielu kalekich samurajów, którzy wloką się na swoich kikutach do miasta w poszukiwaniu zastępczych kończyn. Tacy wojownicy często padają ofiarą roninów, rabusiów i oszustów. Wielu z nich traci wszystkie pieniądze i wiedzie żałosną egzystencję jako żebracy i złomiarze w Dolnym Mieście.
Miasto jest wypełnione tysiącami małych warsztatów i gigantycznych fabryk, w których zwykli ludzie pracują dzień i noc, aby wyprodukować elektroniczne towary, z których słynie Akirenko. Można tu znaleźć jednych z największych ekspertów w dziedzinie elektroniki w ludzkich systemach, w tym kilku Czarnych Adeptów, którzy zagłębili się w starożytną i zakazaną sztukę Cybermancji, przerażającą naukę o Myślących Silnikach.
Tambu
Gigantyczne podziemia Tambu są domem dla potężnego i wojowniczego kombinatu Tambu. Jest to największy w Mishimie producent broni, meków i innych rodzajów uzbrojenia. Posiada największą stałą armię spośród wszystkich merkuriańskich Keiretsu i prawdopodobnie najskuteczniejsze siły obronne na całym Merkurym. Firma szybko przyjęła idee Ashigaru, postrzegając te gigantyczne armie jako kolejny rynek zbytu dla swoich produktów. Bezwzględność Tambu Daimyos jest legendarna. Tambu kupią, wyeliminują lub zniszczą każdy konkurencyjny konglomerat zbrojeniowy wszelkimi możliwymi sposobami. Mają praktycznie monopol na produkcję broni na rynek masowy w domenach Mishimy. Rodzina Tambu jest wystarczająco potężna, by trzymać się z dala od walk Lordów Dziedziców. Niektórzy twierdzą, że Tambu są siłą stojącą za tronem Mishimy i że to odmowa Tambu poparcia obecnego Władcy doprowadziłaby do jego dramatycznego upadku. Z pewnością żaden Lord nigdy nie sprawował władzy bez przynajmniej milczącego wsparcia Tambu Keiretsu.
Prowincja Tambu to ogromne, mroczne podziemie, pełne ogromnych fabryk i hut. Przed fabrykami tworzą się jeziora rozgrzanego do czerwoności metalu, który jest później wydobywany przez złomiarzy. Jaskinia jest stale powiększana, ponieważ gigantyczne maszyny górnicze odzierają odległe ściany z rudy, a nowe chodniki są stale zajmowane przez hordy zwykłych ludzi, którzy przybywają tu w poszukiwaniu pracy. Nad miastem górują masywne, nitowane mury Żelaznej Twierdzy, gigantycznej fortecy, której ściany pokryte są wieloma warstwami stalowego pancerza, a jej blanki patroluje ponad tysiąc meków.
Kraina Trzech Prowincji
W czasach starożytnych były to trzy prowincje rządzone przez trzy odrębne Keiretsu: Nagoya Industrial, Issan Steel i Kazan Minerals Group. Ze względu na starożytny uskok geologiczny, który odsłonił bogate złoża minerałów, te trzy podziemia zostały zbudowane znacznie bliżej siebie niż zwykle. Z biegiem lat wszystkie Podziemia powoli się rozrastały, aż do momentu, gdy wykopaliska natrafiły na siebie. Najpierw wpadały na siebie kopalnie, a później ulice, fabryki i miasta. Przez lata panował pokój, ale powoli narastało napięcie w sporach o prawa do minerałów, własność ziemi i utrzymanie mediów. Spory te eskalowały, aż wybuchła wojna między Nagoją a Issanem. Początkowo Kazan pozostawał neutralny, mając nadzieję, że po tym jak jeden z rywali zniszczy drugiego, uda mu się podźwignąć z ruin. Kazan został jednak wciągnięty w chaos i zmuszony do rozmieszczenia swoich wojsk i walki. Konflikt eskalował. Budynki i kopalnie zostały zniszczone. Zwykli ludzie padali ofiarą ataków terrorystycznych. W innych częściach domeny Mishimy trzem Keiretsu udało się utrzymać swoje filie z dala od otwartej wojny. Od tego dnia wojna toczy się w każdej z posiadłości Keiretsu w całym Układzie Słonecznym.
Obecnie trzy Keiretsu toczą ciągłe potyczki, próbując rozszerzyć swoje terytoria. Z powodu wojny budynki i infrastruktura rozpadają się z powodu zaniedbania i braku inwestycji. Żaden z konkurentów nie chce wydawać pieniędzy na utrzymanie tego miejsca w obawie, że odnowione obszary mogą wpaść w ręce innych korporacji. W rezultacie trzy prowincje stały się zrujnowanym pustkowiem pełnym tuneli i budynków, w których bandy roninów, korporacyjnych samurajów i awanturników toczą ze sobą zawiłą, wielostronną walkę. Trzy Prowincje to miejsce, w którym sojusze mogą być zawierane i zrywane w ciągu kilku godzin. Ciągła wojna wyczerpała zasoby trzech walczących w niej Kieretsu. Gdyby nie zyski z ich niemerkuriańskich filii, prawdopodobnie by upadły. Prawie cały zysk przeznaczany jest na zakup najemników, wolnych strzelców, broni, szpiegów i zabójców. Teraz w grę wchodzi duma, a wszyscy trzej Kieretsu wydali tyle pieniędzy walcząc w tej daremnej wojnie, że wiedzą, iż jedynym sposobem na odzyskanie strat jest zdobycie pełnej kontroli nad Trzema Prowincjami. Ponieważ każdy z Kieretsu jest wyczerpany długim konfliktem, nie wydaje się prawdopodobne, by którakolwiek ze stron wygrała w najbliższym czasie.
Mayama
Mayama jest najszybciej rozwijającym się ze wszystkich podziemi, ponieważ jest siedzibą grupy inżynierii ciężkiej Mayama, która jest odpowiedzialna za wykopaliska i utrzymanie większości sieci i nowych podziemi. Mayama posiada największe roboty ziemne w ludzkim systemie. Jej ogromne fabryki montują więcej tych gigantycznych maszyn wiertniczych niż wszyscy konkurenci razem wzięci. Mayama zajmuje się również produkcją buldożerów, dźwigów, meków budowlanych i wszelkiego rodzaju innych ciężkich maszyn konstrukcyjnych. Jej filia budowlana wznosi gwiezdne wieżowce na Wenus, Marsie i Lunie, a jej architekci są znani w całym systemie z budowy ufortyfikowanych pałaców, twierdz i ochronnych kompleksów bunkrów. Podziemie Mayamy jest idealną wizytówką potencjału grupy inżynieryjnej. Dominuje nad nim ogromna twierdza Mayama, monstrualna forteca otoczona pierścieniem dziewięciu mniejszych, ale wciąż potężnych fortec. Pomiędzy każdą fortecą znajdują się systemy kanałów, którymi wojska mogą zostać przetransportowane do dowolnej części obwodu. Samo miasto jest zbudowane wewnątrz murów. Mayama to słynna, stabilna grupa rywalizująca z Suritomo pod względem władzy i wpływów. Słynie również z budowy i utrzymywania Wolnego Miasta Kosaki, które sąsiaduje z Longshore.
Fukido
Fukido był genialnym pomysłem, który poszedł źle. Pradziadek obecnego władcy, Kayi, chciał otworzyć port, który konkurowałby z Longshore i osłabiłby władzę swojego syna Nakamury, ówczesnego dziedzica Merkurego. Podziemny świat został zbudowany po przeciwnej stronie Merkurego od Longshore, a dostęp do niego został zaoferowany wszystkim, którzy mogli sobie na to pozwolić, nawet obcym. Po raz pierwszy w historii nie-Mishimowie mieli szansę wynająć przestrzeń na Merkurym, choć po mocno zawyżonych cenach. Imperial szybko wykorzystał okazję i poprzez szereg firm fasadowych i agentów kupił 98 procent wszystkich gruntów. Korupcja, łapówkarstwo i zastraszanie były na porządku dziennym, wszystko by zapewnić Imperialowi osiągnięcie celu. Mishimowie obudzili się pewnego ranka i odkryli, że konkurencyjna megakorporacja w końcu zyskała przyczółek na ich merkuriańskiej ojczyźnie. Mishima protestowała i przygotowywała się do wojny, ale dzierżawy były legalne i zgodne z prawem Kartelu, a Imperial odwoływał się do Kardynała z prośbą o wsparcie. Bractwo pośredniczyło między stronami i wojny udało się uniknąć. Mishima ostatecznie zaakceptowała obecność Imperialu, ponieważ dzierżawy obowiązywały tylko przez dziewięćdziesiąt dziewięć lat. Jeśli Mishimowie chcieli pozbyć się Imperialu, musieli tylko poczekać, aż wygaśnie umowa, a wtedy mogliby ich legalnie eksmitować. Imperial wie, że ich dni na Fukido są policzone i wdrożyło system zbliżony do anarchicznego, wolnorynkowego kapitalizmu, jakiego nikt jeszcze wcześniej nie widział. Imperial ma nadzieję, że dziki kapitalizm Fukido odstraszy Mishimę od próby odzyskania miasta po zakończeniu dzierżawy. W Fukido nie ma prawa i przepisów innych niż te wynikające z umów podpisywanych z firmami podnajmującymi przestrzeń w mieście. Oczywiście sekcje patrolowane przez siły korporacyjne są stosunkowo bezpieczne, ale są części Fukido, do których zapuściliby się jedynie głupcy, lub dobrze wyszkoleni i uzbrojeni profesjonaliści. Pomimo ciągłego zagrożenia, obcy zabiegają tu o przestrzeń, ponieważ Fukido jest bramą do dotychczas niezagospodarowanych rynków Merkurego i nie ma żadnych podatków portowych ani opłat. Majątki można tu zdobyć lub stracić w ciągu kilku dni. Fukido obecnie rywalizuje z Longshore w statystykach legalnych przekroczeń granic obszaru Mishimy i jednocześnie znacznie przewyższa Longshore pod względem liczby nielegalnych imigrantów.
Luna City Courier
Mercury
Diameter: 4880 km
Mean Distance from Sun: 57,910,000 km
Day Length: 59 days
Orbital Period in Earth Days: 88 days
Major Cities: Longshore, Undercity, Darkways, Akirenko, Tambu, Threelands, Mayama, Fukido
The planet closest to the sun is Mercury, and it is the fourth world to be terraformed. Unlike those previous, however, its surface is not inhabitable. Rather, while the surface of Mercury is bleak and lifeless – baked on one side by the sun, cold and dead on the other – it has shielded starports located along the Terminator Line between „dayside” and „nightside”, which provide access to a vast underground network known as the Webway, which connects artificial subterranean biospheres known as Underworlds. Mercury is the domain of Mishima, and its insular nature means that others have had very little success in encroaching upon its domain. The largest Underworld – and the base of Mishima’s operations – is Longshore, Mishima’s primary starport. Longshore is a vast cavern with the Underground Ocean on its floor, and includes several islands that lie beneath an artificial sky. The central island, also known as Longshore, is located underneath a crater that provides an opening to space, shielded by an ancient wonder of technology known as the Celestial Shield – a plastic dome that keeps air in and radiation out, but which allows starships to pass through, and then knits itself back together once they have passed. Although Mishima is not on the best of terms with the Brotherhood, the Longshore Cathedral can be found here, the Brotherhood’s only base of operations on Mercury.
The other major starport is Fukido, which is basically the Mercurian equivalent to Hong Kong in some respects. Due to a bit of a bungle on the part of the Mishimans, Imperial managed to secure a lease to 99% of the properties in Fukido, which is located directly opposite Longshore. The lease only lasts for 99 years, and is bound to expire in a few years, but Imperial has operated it as a nearly anarchistic capitalistic free enterprise city, and various entrepreneurs have flocked here despite the lack of long term security, and the ever present danger that Lord Moya (the Mishiman Lord Heir that oversees Mishima) might just get fed up with Imperial’s antics, break the agreement, and drive the foreigners out of the city.
Although Longshore is Mishima’s largest city, its official capitol is Yamato, located in yet another, less accessible underworld, though not far from Longshore underneath the surface.
Longshore
Longshore is the greatest of all Mishima’s Mercury Holdings. It sits at the bottom of an enormous crater on the Terminator line. Far above, a plastic shield, called the Celestial Shield, revolves around Longshore. This miracle of ancient technology holds air in while letting spacecraft pass through, reknitting itself behind them.
The city itself lies on an island within a great underground ocean, built by a miracle of ancient engineering. Longshore is the largest of all Mercury’s underworlds, stretching almost two hundred miles in every direction with a ceiling almost two miles high. The whole cavern is lit by great polarized filter-windows which dim and brighten on a twenty four hour cycle, simulating night and day. The whole cavern is carpeted by a shallow sea some 30 feet deep out of which rise thousands of sculpted islands lined by thousands of rice terraces. Cranes and flamingoes rise from the multicolored shallow waters around each island. Teeming shoals of fish shimmer in the sea. Longshore’s climate and temperature is rigoroulsy controlled. The sea is always filled with fishing boats and kelp-collecting ships. Huge carpets of edible algae form green mats on the water’s surface and are collected by monstrous factory ships. The seeming harmony of the place is only disturbed when spacecraft arrive at the great landing strip at Longshore.
Such tranquility is deceptive. Since the coming of the Dark Legion weird mutations have overtaken much of the wildlife. It industrial pollution that gives the sea its strange color. Great marshes of toxic sludge have collected in many areas. The whole underworld is slowly drowning in its own wastes.
Each island houses a hidden fortress, and many mighty war-machines and rocket launchers. Hundreds of thousands of troops are on constant standby to repel any threat to the Lord Heir. Thousands of rocketplanes lie at rest on their launchers ready to take to the skies against any foe.
Longshore proper is on the largest island, and is a true megacity. It rises like a great termite mound out of the sea, crowned at its pinnacle by the Palace of Lord Heir Moya and the mighty spire of Longshore Cathedral. This is a city given over entirely to trade and politics. All the great lords have palaces here. All the other megacorporations have embassies and trading enclaves. It is home to hundreds of thousands of administrators and Samurai as well as millions of Commoners. The palace gates are flanked by two mighty gigameks kept constantly crewed and in readiness. The palace itself is an enormous fortress manned and guarded by one hundred thousand Samurai all ready to lay down their lives for the Lord Heir.
At the central core of Longshore is the great elevator a complex of mighty lifts, each capable of lifting a dozen spacecraft or ten thousand warriors. These drop down into the Undercity a dark industrial netherworld where millions of the Commoners dwell, and work. Many stay virtually chained to their machines. It is from the Undercity that the webway spreads out to all other points on Mercury.
The Forbidden Isle
From a dark and gloomy part of the Underground Ocean, perpetually shrouded by mist, rises a great black peak. High atop this peak is the forbidding Monastery of the feared Demon Hunters. No-one who sets foot on this island may leave again unless permitted by the Isle’s masters.
Within this enormous spire, thousands are trained and tested through incredible ordeals, sincethey seek to become part of the Order. On the Isle, desperate, bitter men and women are taught all the secret arts of demon hunting, and then sent forth to face the Darkness. Within the vast Forbidden Library, thousands of scholars toil through ancient books which were preserved from the burning of the Inquisition in ancient days. These scholars seek the secrets that may save mankind from the Dark Apostles. In huge dojos, hundreds of neophytes hone their martial arts skills to levels that seem impossible to less driven mortals. In darkened tutorial rooms, wizened sages teach the magical secrets of their arts to the dozens who have worked their way through the training process. In the mighty armories, hundreds of technological adepts work at the great forges and lovingly prepare the Demon Hunter battlesuits which will be the proudest possession of the graduates.
No-one who sets foot on this island ever leaves except as a Demon Hunter or on the business of a Master of the Order. Those who fail the tests may commit ritual suicide or may choose to remain and be trained as guards, technological adepts, scholars, scribes or monks. A few will be allowed to join the retinue of a Demon Hunter and guard them with their lives. Most will spend all their remaining days incarcerated on the island, since the isle’s secrets are taught here, and it would be dangerous for the rest of mankind to know them. Newcomers are subjected to endless tests to prove they are not worshippers of the Dark. Those who follow the Dark suffer a terrible fate, for they will be interrogated and studied at great length by ruthless scholars whose lives are spent seeking greater knowledge of the Dark.
Because joining the Demon Hunters is considered a great honor, many of the younger children of Samurai families are sent here to see if they can gain acceptance. If they fail they are kept on the island and the eldest son has removed a potential source of rebellion. If they succeed, they may choose to return to their family and protect it against the Darkness. The services of Demon Hunters are often required, and many Keiretsu will pay a small fortune for their services.
The Shrine of Kanji
This island is a place of constant pilgrimage for Mishimans. It marks the last resting place of Kanji, most venerated of all the Seven Sages. Kanji was an enlightened one who is said to have brought good fortune to all who crossed his path. There are rumors that the Sage’s spirit appears on certain holy nights, but it may be that these are simply rumors to keep the pilgrims coming. The shrine itself is an enormous pagoda nearly five hundred feet high. By night, the monks floodlight the pagoda so that it is visible from many miles away.
Kanji himself is venerated as the patron of the martial arts. The Island of the Shrine is home to over five thousand martial arts schools where the children of Samurai study Ki powers. Often the harmony of the island is disturbed by brawls between followers of different teachers. Sometimes these disturbances escalate into huge riots which result in armies of Samurai being dispatched to quell the revolts. There are many rumors that the Shadow Walkers maintain a dojo on the island, and it is certainly true that this is one of the best places to make contact with the assassins.
Tiger Park
Tiger Park is a huge island near Longshore which is given over entirely to pleasure. It is a a giant combination of amusement park, sinhouse, and sports arena. Here can be found every type of amusement Mishiman culture has to offer, from chana parlours to gambling dens to massage houses. Here too can be found flower girls and casinos. The island is full of luxurious hotels and hostelries. it has been described by the Cardinal of Longshore as the greatest sink of sin and iniquity on Mercury. He was not wrong. Wealthy rakes, wastrels, and the simply curious come here from all over the solar system to experience its forbidden delights. The whole island is said to be directly controlled by the Black Dragon Triad who use the previously impoverished Onoshi clan of Samurai as a front. Lord Heir Moya must have his own reasons for allowing the place to thrive for his Samurai never interfere with Tiger Park.
The Ebon Palace
The Ebon Palace is the residence of Lord Heir Moya’s most trusted hatamoto, Nozaki. just naming this island is guaranteed to get you a thinly disguised shudder from almost any resident of Longshore. Nozaki is a lean saturnine man of utter ruthlessness and complete loyalty to his master. He needs to be for he is the head of Lord Heir Moya’s dreaded secret police, the Black Rose society. Here a whole island has been carved into one gigantic building which is both a fortress and a dungeon where political prisoners are kept waiting torture and interrogation. Here too are enormous training barracks where young Samurai are trained in the Mishiman way of espionage and assassination, and equipped with all the latest technology that Mishima’s spyrnasters can provide. The palace itself is a sinister building which seems to rise from the sea like the head of an enormous dragon. Security around this place is almost as tight as around Lord Heir Moya’s residence. Since Nozaki has taken over the reins of power Longshore has become an evil place, folk disappear in the night. Even the rich and powerful fear for their safety. Some say all this is Nozaki’s doing. Others whisper that the Lord Heir knows off and approves his henchman’s deeds, and is simply letting blame fall on his shoulders.
The Undercity
Below the caverns of the Underground Ocean, the Undercity connects to the Longshore spire by the great Elevator. This is a dark, cheerless, „ear lightless place; home to Longshore’s millions of Commoners. Like all Mishiman undercities it is a multilevelled warren of tunnels and chambers, filled with people and machines. Great pipes run along the walls, sometimes leaking scalding steam, sometimes dripping corrosive chemicals. Here and there rickety elevators and rusting steel ladders drop beneath levels. The deeper you progress in the Undercity the nastier things get, since the tunnels at the lowest levels are the newest and have the least facilities. Life down in the Undercity is short. Cave-ins, oxygen cutoffs and powercuts are common. The lowest levels are the home of the Faceless, the lowest of the low in Mishiman society.
Dim piped sunlight is augmented by the light from thousands of flickering gas burners. The air is filled with the constant rumble of great factory machines and the roar of rocket trains. This is the dark underbelly of Mishiman society, where millions of Commoners toil endlessly to provide the goods and services upon which the wealth of the Samurai rests. There is no landscaping here, just a warren of endless tunnels where people fight for a meter of space to sleep in, and entire families can spend their lives without going a mile from the machines on which they work. Life here is short and hard. Weary from endless labour the folk subsist on the edge of starvation and watch enviously as palanquins bear fat merchants to their showrooms. Only the constant presence of patrolling Samurai keeps the peace, for all know that the Samurai will extract instant lethal vengeance for the slightest infraction of the rules.
In the Undercity you can see the true nature of the huge industrial fiefdoms which produce Mishima’s vast wealth. Here the brute toil and oppression of the majority is most obvious. Still people labour away for the honor of their ancestors, and hope that life can get better for their children.
The air is filled with choking, eye-burning industrial pollution. The streets ring with the hellish cacophony of unsleeping factory machines. Those who can afford it wear filter masks to save their lungs from corruption. Those who doift wear masks can expect nasty, short lives. Condensation drips endlessly from above. The droplets are so saturated by pollution that they are slowly eroding the stonework.
The Darkways and the lost provinces Mercury
The Darkways are the part of Mercury that has fallen under control of the Dark Legion. Within the Darkways, huge half buried Citadels thrust their spires out into the Mercurian sky. No-one knows how the Dark Legion got in to the Mercurian underworld. Some suspect that their vanguard was smuggled in through the imperial freeport at Fukido. Others think that they came by hidden pathways of the Ancients from the surface. Still others think that they used the powers of the Dark Symmetry to open gates to the Mishiman hinterlands. No one really knows how they got there but everyone knows the results.
They descended on the under-populated provinces of Sotoni and Zata and slaughtered the inhabitants before the provincial overlords could send for help. The bodies of the dead were carted off to the newly erected citadels and turned into Undead Legionnaires. The few survivors who did not have time to commit ritual suicide were taken to the distortion chambers and transformed into Necromutants, which is a fate far worse than death to most Samurai. Since then the Dark Legion has used the Lost Provinces as a base to launch raids into Mishiman territory, countless thousands have been dragged screaming back to its slave-pits.
The Lord Heir has ordered the construction of a great ring of fortresses, which block the webways into the area but so far the servants of the Dark Apostles have been able to slip in and out with relative ease. What once were beautiful places have become corrupt landscapes marred by forests of spectrally glowing fungii, and lakes of foul industrial sludge. Huge citadels dominate the underworld. Despite the best efforts of Lord Heir Moya, word of the Dark Legion invasion has leaked out and caused the Brotherhood to exert huge diplomatic pressure for more access to the Mercurian Underworlds. This has had the further effect of opening up Mercury to outsiders for the first time in centuries.
Akirenko
Akirenko is another giant underworld, home base to the mighty Akirenko electronics combine. This underworld was once beautifully landscaped, but over the centuries its single city, Akirenko, has spread like a great fungus to cover the entire floor of the underworld. Its nobles have divide the city into two sections, the Hanging Palaces and the City Below (usually referred to simply as Below).
From the underworld’s ceiling depends the Hanging Palaces, which are huge platforms suspended on monstrous cables on which sit the Daimyo’s palace and the dwellings of Lord Akirenko’s retainers. The nobles cast their rubbish down onto the city below so that Commoners are often killed by failing garbage and the streets are filled with ordure and trash. There is a caste of the Faceless within the city who make a living by scavenging among the huge garbage heaps.
Each palace is anchored to the floor by great hawsers. Sometimes thieves and Commoners attempt to reach the hanging Palace by climbing up these huge cables. No one knows what happens to those who do. Akirenko has recently been conducting experiments attempting to replicate Cybertronic designed bionics. These experiments have met with some success, and you will see more Samurai with such electronic prosthesis here than in any other city in Mercury. Akirenko is a place of pilgrimage for many crippled Samurai, who drag themselves on their stumps to the city seeking replacement limbs. Such warriors often fall victim to Ronin and robbers and con men. Many lose all their money and eke out a pitiful existence as beggars and scavengers in the City Below.
The city is filled with thousands of small workshops and giant factories where Commoners labour night and day to produce the electronic goods for which Akirenko is famous. Here you can find some of the greatest electronics experts in the human systems, including some Black Adepts who have delved into the ancient and forbidden art of Cybermancy, the dreaded study of Thinking Engines.
Tambu
The gigantic Tambu underworld is home to the massive and war-like Tambu combine. This is Mishima’s largest producer of weapons, meka and other weapons. It has the largest standing army of any Mercurian Keiretsu and the arguably the most effective defense force on all Mercury. It has rushed to embrace the concept of Ashigaru, seeing these gigantic armies as another market for its products. The ruthlessness of the Tambu Daimyos is legendary. The Tambu will buy, eliminate, or destroy any rival arms conglomerate by any means possible. They have a virtual monopoly on the manufacture of mass market weapons in the Mishiman realms. The Tambu family are powerful enough to stand aloof from the struggles of the Lord Heirs. Some folk claim the Tambu’s are the power behind the throne of Mishima, and that it was Tambu’s refusal to back the present Overlord that led to his dramatic fall from influence. Certainly no Overlord has ever held power without at least the tacit support of the Tambu Keiretsu.
Tambu province is a huge dark underworld, full of enormous factories and smelters. Lakes of redhot metal congeal outside the factories which are later mined by scavengers. The cavern is constantly being expanded as gigantic mining machines strip the far walls of their ores and new galleries are constantly being occupied by the hordes of Commoners who come here in search of work. The city is dominated by the massive, rivetted walls of the Ironkeep, a gigantic fortress whose walls are sheathed in multiple layers of steel armour, and whose battlements are patrolled by over a thousand meka.
The Threelands
In ancient times this was actually three provinces ruled over by three separate Keiretsu; Nagoya Industrial, Issan Steel and the Kazan Minerals Group. Due to an ancient geological fault which exposed a rich seam of minerals these three Underworlds were built much closer together than was normal. Down through the years all of the Underworlds slowly grew until the excavations ran into each other. First mines ran into each other, but later streets and factories and cities ran into each other. For years there was peace but slowly tension mounted in disputes over mineral rights, land ownership, and utility maintenance. These disputes escalated until war erupted between Nagoya and Issan. At first Kazan remained neutral, hoping to pick up the pieces when one of its rivals destroyed the other. However Kazan was drawn into the chaos and forced to deploy its troops and fight. The conflict escalated. Buildings and mine workings were destroyed. The Commoners were subjected to terror attacks. Battles were fought for weeks over a hundred yards of corridor. In other parts of the Mishiman realms the three Keiretsu managed to keep their subsidiaries from open warfare. The war has raged on since that day in each of the Keiretsu’s properties across the solar system.
Now the three Keiretsu fight constant skirmishes which try to expand their territories. Because of the war, the buildings and infrastructure are crumbling from neglect and lack of investment. None of the competitors wants to spend money on maintaining the place for fear that the areas the renovate may fall into the hands of other corporations. This has left the three provinces a ruined wasteland of inter.locking tunnels and buildings where bands of Romn, corporate Samurai and scavengers fight a complex multi-sided struggle against each other. The Three Provinces is where alliances can be made and broken within hours and where little work gets done. The constant war has drained the resources of the three Kieretsu fighting it. If it wasn’t for the profits coming in from their non-Mercurian subsidiaries they would probably collapse. Almost all profit is used to purchase mercenaries, freelancers, weapons, spies and assassins. Pride is involved now and all three Kieretsu have spent so much money fighting this futile war that they know the only way to recoup their losses is to gain complete control of the Three Provinces. Because each Keiretsu have been exhausted by long conflict, it does not seem likely that any side will win soon.
Mayama
Mayama is the fastest growing of all the underworlds, because it is the home of the Mayama heavy engineering group, who are responsible for the excavation and maintenance of most of the webways and new underworlds. Mayama has the largest earthborer works in the human system. Its enormous plants assemble more of these gigantic drilling machines than all its competitors combined. Mayama also has an important sideline in bulldozers, cranes, construction meka and all other sorts of heavy building machinery. Its construction subsidiary erects starscrapers on Venus, Mars and Luna and its architects are famous throughout the system for the construction of fortified palaces, keeps and protective bunker complexes. Mayama underworld is an advert for such things. It is dominated by the huge bulk of Mayama keep, a monstrous fortress surrounded by a ring of nine lesser but still mighty fortresses. Between each fortress there are tubeway systems along which troops can be rushed to any part of the perimeter. The city itself is built within the walls. Mayama is a famously stable group rivalling Suritomo in power and influence. It is also famous for building and maintaining the Free City of Kosaki which neighbors Longshore.
Fukido
Fukido was a brilliant idea that went wrong. Overlord Kayi great-grandfather of the current overlord wanted a port opened that would rival Longshore and undercut the power of his son Nakamura, then Lord Heir of Mercury. The underworld was built halfway round the world from Longshore and space was offered to all who could afford it, even to outsiders. For the first time in history non-Mishimans were bring offered a chance to rent space on Mercury albeit at fairly inflated prices. Imperial leapt at the opportunity and through a series of front companies and agents purchased 98 per cent of all the leases. Corruption, bribery and intimidation were all used to ensure imperial got what it wanted. The Mishimans awoke one morning to find a rival megacorporation had at long last got a toehold on their Mercurian homeworld. Mishima made protests and prepared for war but the leases were legal under Cartel law, and the Imperials appealed to the Cardinal for support. The Brotherhood mediated between the two parties and war was avoided. Mishima eventually accepted Imperial’s presence because the leases only ran for ninety nine years. If the Mishimans wanted rid of the Imperials, they have only to wait for the contract’s duration to elapse and then they could evict them legally. The Imperials know their days are numbered and have implemented a system as close to anarchic free market capitalism as has been seen anywhere. The Imperials hope that Fukido’s capitalism will frighten Mishima from trying to reclaim the city at the end of the lease. There is no law within Fukido save what can be enforced by the companies sub-letting space and the individuals themselves. Of course the corporate policed sections are relatively safe but there are parts of Fukido that only the very foolish would go unless exceedingly competent and exceedingly heavily armed. Despite the danger, outsiders clamor for space here, for Fukido is a gateway to the previously untapped markets of Mercury and there are no port taxes or duties. Fortunes can be won or lost in the space of days by the bold and the brave. Fukido now rivals Longshore for legal entries into the Mishiman realm and far exceeds Longshore in the number of illegal entries that start here.
Luna City Courier 